Çin imparatoru

Çin İmparatoru (Çince: 皇帝; pinyin: Huangdì), MÖ 221'de Qin Hanedanı'nın kurulmasından Qing Hanedanı'nın 1912'de yıkılmasına kadar Çin hükümdarlarının unvanıydı. İmparator, aynı zamanda "Cennetin Oğlu" (天子 tiānzǐ) olarak kabul edilmekteydi. Uygulamada, çoğunlukla olsa da Çin'de her imparator yüksek güç sahibi değildi.

Çin İmparatoru
Görevdeki
Qin Shi Huang
Resmî ikamet Hanedanlığa göre
değişmekteydi
Son olarak
Yasak Şehir, Pekin
Açılışı yapan Qin Shi Huang
Oluşum MÖ 221
Son sahibi Puyi
Kaldırılma 12 Şubat 1912

Aynı aileden olan imparatorlar hanedanlar olarak bilinen tarihî dönemlere göre sınıflandırılırlar. Çin'in imparatorluk yöneticilerinin çoğu, bugünkü etnik kategorileri tarihsel durumlara uygulamak konusunda dikkatli olma eğiliminde olmasına rağmen, çoğunlukla Han etnisitesinin üyeleri olarak görülmektedir. Yuan ve Qing hanedanları sırasında Çin sırasıyla etnik Moğollar ve Mançular tarafından yönetildi. Ortodoks tarihsel görüş, bazı yeni akademisyenler siyaset ve etnisite arasındaki etkileşimin çok daha karmaşık olduğunu iddia ettikleri halde, bunu yerelleşen yerli olmayan hanedanlar olarak görmektedirler.[1] Bununla birlikte, her iki durumda da bu hükümdarlar Çin'i yönetebilmek için geleneksel Konfüçyüsçü imparatorların rolünü üstlenmek amacıyla kendilerini Göğün Vekili ilan ettiler.

İlk Çin İmparatoru MÖ 221'de Qin Hanedanı'nın kurucusu Qin Shi Huang olup son imparator ise 1912'de cumhuriyetin kurulduğu Xinhai Devrimi ile tahtından indirilen Puyi'dir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Sinicization vs. Manchuness: The Success of Manchu Rule". 3 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2017.
  • Paludan, Ann (1998). Chronicle of the Chinese Emperors: The Reign-by-Reign Record of the Rulers of Imperial China. New York: Thames and Hudson. ISBN 0-500-05090-2.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.