Çirmen Muharebesi

Çirmen Muharebesi veya diğer adıyla İkinci Meriç Muharebesi,[1] 1364 yılında yapılmış olan Sırpsındığı Muharebesi'nde yenilen taraf olan Sırpların, Osmanlı Devleti ile Meriç kıyısındaki Çirmen yakınlarında (günümüzde Ormenio), 26 Eylül 1371 tarihinde yapılan muharebe. Osmanlıların zaferiyle sonuçlanmıştır.

Çirmen Muharebesi

Çirmen Savaşı'ndan sonra Osmanlı Devleti
Tarih26 Eylül 1371[1]
Bölge
Meriç Nehri (Çirmen yakınları, bugün Ormenio Yunanistan)
Sonuç Kesin Osmanlı zaferi
Taraflar
Mrnjavčević Hanedanı Osmanlı Devleti
Komutanlar ve liderler
Vukašin Mrnjavčević †
Jovan Uglješa †		 Lala Şahin Paşa
Güçler
70.000 asker[2][3][4][5][6] 800 asker[2][7]
Kayıplar
Binlerce asker nehirde boğuldu[8][8][9] Az

Sırp kral Jovan Uglješa, sultan Murat Anadolu'dayken Edirne yönüne saldırıp Osmanlı Devleti'ni hazırlıksız yakalamak istedi. Sırp ordusunun mevcudu 70.000 kadar asker idi. Karşısına çıkan Osmanlı ordusu sayıca kendisinden çok az 800 kişi kadardı ancak taktiksel yönden bu kuvvet yüksek manevra kabiliyetine ve daha üstün taktiklere sahipti. Sırp ve Makedon birliklerinin ilerlemesine izin veren Osmanlı Kuvvetleri Çirmen mevkiinde geceleyin düşman ordusuna saldırdı. Ne olduğunu anlayamadan hazırlıksız yakalanan paniğe düşen düşman ordusu, hatlara sızan Osmanlı atlılarının, Sırp ve Makedon komutanlarını öldürülmesi ile darmadağın edildi. Savaş, Osmanlı Devleti'nin zaferi ile sonuçlandı. Sırp tarafı binlerce zayiat verdi, ayrıca binlerce Sırp askeri kaçmak isterken Meriç nehrinde boğuldu. Muharebeden sonra Meriç nehrinin rengi ölü Sırp askerlerinin kanlarından kırmızıya dönüştü.[10] Bu zafer ile Osmanlılara Makedonya'nın yolları açıldı. Osmanlılar Drama, Kavala, Serez gibi yerleri Yunanistan'da belli bölgeleride ele geçirdiler.

Makedonya'daki Sırp Prensleri, Bulgar Kralı ve Bizans İmparatoru Osmanlı hakimiyetini tanıdılar. Böylece Osmanlı İmparatoruğu'nun Balkanlar'daki fetihleri kolaylaştı. Osmanlı Devleti'nin balkanlardaki ilerleyişi hız kazanmış oldu.

Bu zaferden sonra Sırbistan Osmanlı Devleti'ne bağlılığını bildirmek zorunda kalmıştır.

Kaynakça
  1. Başar, Fahamettin; sf. 1
  2. Vladislav Boskovic: King Vukasin and the disastrous Battle of Marica, GRIN Publishing, 2009, ISBN 3640492641, sayfa 11 10 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  3. The New Encyclopædia Britannica, 1993, ISBN 0852295715, sayfa 855 2 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  4. Ion Grumeza: Roots of Balkanization: Eastern Europe C. E. 500-1500, University Press of America, 2010, ISBN 0761851348, page 93 10 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  5. Julius Emil DeVos: Fifteen hundred years of Europe, O'Donnell Press, 1924, sayfa 110.
  6. Otto Kaemmel: Spamer's Illustrierte Weltgeschichte: mit besonderer Berücksichtigung der Kulturgeschichte, O. Spamer, 1902, sayfa 740 (Almanca)
  7. Theodor Veiter: Volkstum zwischen Moldau, Etsch und Donau: Festschrift für Franz Hieronymus Riedl : Dargeboten zum 65. Lebensjahr, W. Braumüller, 1971, ISBN 3700300077, sayfa 294 10 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca)
  8. Gustav Friedrich Hertzberg: Geschichte Griechenlands: Th. Vom lateinischen Kreuzzuge bis zur Vollendung der osmanischen Eroberung (1204-1740), F.A. Perthes, 1877, sayfa 323 (Almanca)
  9. Harold William Vazeille Temperley: History of Serbia, H. Fertig, 1917, page 97.
  10. Harold William Vazeille Temperley: History of Serbia, H. Fertig, 1917, sayfa 97.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.