Ön ilaç
Ön ilaç, ilacın farmakolojik olarak inaktif türevidir. Vücut içinde bir dizi metabolik sürecin (biyoaktivasyon) sağladığı kimyasal dönüşümle aktif farmakolojik ajan haline geçer.
Bir ilacın oral uygulamasında toksisite (ör. siklofosfamid), instabilite veya zayıf emilim gibi sorunları bertaraf etmek için ön ilaç formuna başvurulur. Hasta tarafından tolere edilemeyecek kadar kötü tadı ve/veya kokusu olan ilaçlar için de ön ilaç çalışması yapılır.[1]
Kaynakça
- Cairns, Donald. Essentials of Pharmaceutical Cemistry (İngilizce) (3rd ed. bas.). Pharmaceutical Press. ISBN 978-0-85369-745-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.