2,4-Dinitrofenol

2,4-dinitrofenol (2,4-DNP ya da sadece DNP), HOC6H3 (NO2)2 formülüne sahip bir organik bileşik. Tatlı kokulu, sarı, kristalimsi bir katıdır. Süblime olan DNP, çoğu organik çözücünün yanı sıra sulu alkalin çözeltilerde de çözünür.[1] Kuru haldeyken yüksek derecede patlayıcıdır ve ani patlama tehlikesi vardır.[2] Diğer kimyasalların öncülü olarak kullanılabilen madde, mitokondrili hücrelerde adenozin trifosfat (ATP) üretimini inhibe etmesi ile biyokimyasal olarak aktiflik gösterir. Diyet ilacı olarak yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, bir dizi ölüm de dahil olmak üzere ciddi yan etkiler kaydedilmiştir.[3]

2,4-Dinitrofenol
Tanımlayıcılar
CAS numarası 51-28-5
PubChem 1493
UN numarası 0076Kuru veya 15%'den az nem içeriyor. 1.1D sınıfı patlayıcı
132015%'den fazla nem içeriyor. DT Duyarlılığı azaltılmış katı patlayıcılar, zehirli
1599Zehirli çözelti
DrugBank DB04528
KEGG C02496
ChEBI 42017
SMILES
InChI
ChemSpider 1448
Özellikler
Kimyasal formül C6H4N2O5
Molekül kütlesi 184,11 g mol−1
Asitlik (pKa) 4.114
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
Bilgi kutusu kaynakları

Canlı hücrelerde DNP, protonların (hidrojen katyonlarının) biyolojik zarlar arasında geçişine olanak sağlayan bir proton iyonoforu özelliği gösterir. Proton gradyanını mitokondri ve kloroplast membranları boyunca dağıtan madde, hücrenin ATP kimyasal enerjisinin çoğunu üretmek için kullandığı kemiosmoz mekanizmasını çökertir. Bu durumda proton gradyanının enerjisi ATP üretmek yerine ısı olarak kaybolur.[3]

Kaynakça

  1. Budavari, Susan, (Ed.) (1989). The Merck index : an encyclopedia of chemicals, drugs, and biologicals (11 bas.). Rahway, N.J.: Merck. ss. 1900. ISBN 978-0911910285. OCLC 21297020.
  2. "DINITROPHENOL, WETTED WITH NOT LESS THAN 15% WATER | CAMEO Chemicals | NOAA". cameochemicals.noaa.gov. 30 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2019.
  3. "Summary of previously published fatalities relating to exposure to DNP including basic demographics, amount of exposure and maximal temperature recorded pre-death". J Med Toxicol. 7 (3). 2011. ss. 205-12.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.