41 Daphne

41 Daphne, 22 Mayıs 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir.[1] Adını eski Yunan mitolojisinden Dafni adında bir nemfden alır. Hikâyeye göre Dafni Peneus tarafından bir ağaca dönüştürülür. Defne ağacının adı da buradan gelmektedir. Bu göktaşının karbonik asit ve bileşenlerinden oluşmuş içeriğinden kaynaklanan koyu bir görünümü vardır.

Yörüngesel özellikleri

Fiziksel özellikleri

Kaynakça

  1. "JPL Small-Body Database Browser". NASA Jet Propulsion Laboratory. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2015.
    • Scaltriti, F.; Zappala, V. (1977) Astron. Astrophys. 56, 7-11.
    • Magnusson, P. (1986) Icarus 68, 1-39.
    • Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R.; Greenberg, R.; et al. (1987) Icarus 70, 191-245.
    • Drummond, J.D.; Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R. (1988) Icarus 76, 19-77.
    • Magnusson, P. (1990) Icarus 85, 229-240.
    • Drummond, J.D.; Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R. (1991) Icarus 89, 44-64.
    • De Angelis, G. (1995) Planet. Space Sci. 43, 649-682.
    • Behrend, R. (2001) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Kaasalainen, M.; Torppa, J.; Piironen, J. (2002) Astron. Astrophys. 383, L19-L22.
    • Durech, J.; Kaasalainen, M.; Herald, D.; Dunham, D.; et al. (2011) Icarus 214, 652-670.
    • Behrend, R. (2012) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Hanus, J.; Marchis, F.; Durech, J. (2013) Icarus 226, 1045-1057.
    • Hanus, J.; Durech, J.; Oszkiewicz, D.A.; Behrend, R.; et al. (2015) Astron. Astrophys. 586, A108.
  2. Xu vd. (1995)
  3. Bus ve Binzel (2002)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.