Analog televizyon

Analog televizyon, video ve ses iletmek için analog sinyalleri kullanan orijinal televizyon teknolojisidir. Analog bir televizyon yayınında, parlaklık, renkler ve ses bir analog sinyalin genliği, fazı ve frekansı ile temsil edilir. 2010'ların sonlarına kadar dünya çapında kullanımda olan üç ana analog televizyon sistemi vardı: NTSC, PAL ve SECAM.[1]

Analog sinyaller sürekli bir olası değerler aralığında değişir, bu da elektronik gürültü ve girişimin ortaya çıkabileceği anlamına gelir. Böylelikle analogda, orta derecede zayıf bir sinyal karlı hale gelir ve parazite maruz kalır. Bunun aksine, bir dijital televizyon (DTV) sinyalinden gelen resim kalitesi, sinyal seviyesi alımın artık mümkün olmadığı veya kesintili hale geldiği bir eşiğin altına düşene kadar iyi kalır.[2]

Analog televizyon kablosuz (karasal televizyon ve dijital uydu) olabilir veya kablolu televizyon gibi bir kablo ağı üzerinden dağıtılabilir.

Tüm yayın televizyon sistemleri DTV gelmeden önce analog sinyaller kullanıyordu. 2000'lerden bu yana, dünyanın çoğu ülkesinde analog yayınların kesilmesi için farklı son tarihler ile dijital televizyon geçişi devam ediyor.[3]

Kaynakça
  1. https://www.sciencedirect.com/topics/computer-science/analog-television
  2. "Arşivlenmiş kopya". 9 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2020.
  3. https://www.researchgate.net/publication/258649758_Sensing_Methods_for_Detecting_Analog_Television_Signals

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.