Atomik absorpsiyon spektroskopisi

Atomik absorpsiyon spektroskopisi (Atomic absorption spectroscopy-AAS) kimyasal elementlerin kantitatif olarak belirlenmesi amaçlı gaz halindeki serbest atomların optik radyasyoun (ışık) soğurmasından faydalanan bir spektroanalitik prosedür. Atomik absorpsiyon spektroskopisi serbest metalik iyonların ışığı soğurması üzerine dayanır.

Alev atomik absorpsiyon spektroskopisi enstrümanı

Analitik kimyada bu teknik hedef bir elementin (analitin) analiz edilen numunedeki konsantrasyonunun belirlenmesi için kullanılır. AAS solusyandaki veya direkt olarak katı numunelerdeki 70' in üzerinde farklı elementi  elektrotermal buharlaşma yolu ile  belirleyebilir ve  farmakoloji, biyofizik ve toksikoloji araştırmalarında kullanılır.

AAS ilk defa bir analitik teknik olarak metodun altında yatan prensipleri 19. yüzyılda tarafından Robert Wilhelm Bunsen ve Gustav Robert Kirchhoff, ikisi de University of Heidelberg Üniversitesi, Almanya' da profeesör, belirlenmiştir.[1]

AAS blok diyagramı

AAS' nin modern formu büyük ölçekte 1950' li yıllar boyunca bir Avusturalyalı kimyacı ekibi tarafından geliştirldi. Sir Alan Walsh, Milletler Topluluğu Bilimsel ve Endüstriyel Araştırma Organizasyonu (Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization-CSIRO), Kimyasal Fizik Bölümü, Melbourne, Avustralya.[1][2]

AAS' nin kimyanın, tüm kan, plazma ,üre, tükürük, beyin dokusu, karaciğer, saç, kas dokusu, semendeki klinik analizler,bazı farmasötik üretim işlemleri, final ilaç ürününde kalan ufak miktarlardaki katalistin belirlenmesi ve suyun metal içeriğinin analiz edilmesi gibi farklı alanlarında kullanımı vardır.

Konuyla ilgili yayınlar
  • B. Welz, M. Sperling (1999), Atomic Absorption Spectrometry, Wiley-VCH, Weinheim, Germany, 3-527-28571-73-527-28571-7.
  • A. Walsh (1955), The application of atomic absorption spectra to chemical analysis, Spectrochim. Acta 7: 108–117.
  • J.A.C. Broekaert (1998), Analytical Atomic Spectrometry with Flames and Plasmas, 3rd Edition, Wiley-VCH, Weinheim, Germany.
  • B.V. L’vov (1984), Twenty-five years of furnace atomic absorption spectroscopy, Spectrochim. Acta Part B, 39: 149–157.
  • B.V. L’vov (2005), Fifty years of atomic absorption spectrometry; J. Anal. Chem., 60: 382–392.
  • H. Massmann (1968), Vergleich von Atomabsorption und Atomfluoreszenz in der Graphitküvette, Spectrochim. Acta Part B, 23: 215–226.
  • W. Slavin, D.C. Manning, G.R. Carnrick (1981), The stabilized temperature platform furnace, At. Spectrosc. 2: 137–145.
  • B. Welz, H. Becker-Ross, S. Florek, U. Heitmann (2005), High-resolution Continuum Source AAS, Wiley-VCH, Weinheim, Germany, 3-527-30736-23-527-30736-2.
  • H. Becker-Ross, S. Florek, U. Heitmann, R. Weisse (1996), Influence of the spectral bandwidth of the spectrometer on the sensitivity using continuum source AAS, Fresenius J. Anal. Chem. 355: 300–303.
  • J.M. Harnly (1986), Multi element atomic absorption with a continuum source, Anal. Chem. 58: 933A-943A.
  • Skoog, Douglas (2007). Principles of Instrumental Analysis (6th ed.). Canada: Thomson Brooks/Cole. 0-495-01201-70-495-01201-7.

Kaynakça
  1. Boş kaynak (yardım)Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  2. Boş kaynak (yardım)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.