Bağlantıcılık

Bağlantıcılık, (Connectivism)[1][2], dijital çağın öğrenme kuramı olarak[3] ağlar üzerinde öğrenmeyi açıklayan bir yaklaşım[4]. Bağlantıcılık üç farklı düşüncenin bileşiminden doğar: Bunlar, kaos teorisi (chaos theory), ağların önemi (importance of networks), karmaşa ve düzenin karşılıklı ilişkisi şeklindedir (the interplay of complexity and self-organization)[3]. Bağlantıcılık kuramı, bilginin bireyin kendisinde değil dış dünyada olduğunu ileri sürer[2]. Bağlantıcılık, ağlar üzerinde bağlar kurarak bilginin anlamlandırılma süreciyle ilgilidir. Bağlantıcı yaklaşıma göre hemen hemen her şey bir düğüm olabilir. Düğümlerin bir araya gelmesi ağı oluşturur. Düğümlerin arasındaki bağlantı ne kadar güçlüyse, bilgi akışı da o kadar güçlü olur. Ağ bir kez oluşturulunca bilgi bir alandan diğerine akar. Düğümlerin bir araya gelmesiyle oluşan ağ, daha büyük bir ağın düğümü olabilir[5].  

 Bağlantıcılığa göre bilgi ağlar üzerinde dağıtıktır[6] ve öğrenme ağları oluşturabilme ve ağlar arasında gezinebilme becerisiyle ilgilidir[7]. Bağlantıcılığa göre öğrenme bireyin ağlar ve ağlar üzerinde yer alan bilgi kaynaklarıyla etkileşimi sonucu oluşur. Bağların gücü ve etkileşimin düzeyi öğrenmenin büyüklüğünü belirler. Ağlar üzerindeki otonom, öz-yönelimli ve öz-yönetimli bağlantıcı öğrenenler, kendi öğrenme ihtiyaçlarına göre kendi öğrenme çevrelerini yaratırlar[1]. 

Bağlantıcı yaklaşımda öğrenenlerin bilgiyi aktarmak yerine, ağlar aracılığıyla bilginin kaynağı ile iletişime geçip doğrudan teması söz konusudur[1]. Bağlantıcılığı savunanlar, bilginin öğretenden öğrenene aktarılmasıyla olamayacağını, bunun yerine katılımın önemli olduğunu, bilginin bireylerin öğrenme kaynaklarıyla aktif etkileşimi sonucu oluşabileceğini savunur[8]. Bağlantıcılığın prensipleri ise aşağıdaki gibidir[3]: 

  • Öğrenme ve bilgi, fikirlerin çeşitliliğinde yatar. 
  • Öğrenme, belirli düğümlerin veya bilgi kaynaklarının bağlanma sürecidir. 
  • Öğrenme, insan dışı uygulamalarda (durum veya ortamlarda) gerçekleşebilir.
  • Öğrenme kapasitesi, şu anda bilinenden daha önemlidir.
  • Öğrenmenin devamlılığını sağlamak için bağları devam ettirmeli ve beslemeliyiz.
  • Alanlar, fikirler ve kavramlar arasındaki bağları görebilmek temel beceridir.
  • Tüm bağlantıcı öğrenme etkinliklerinin amacı doğru, güncel bilgidir.
  • Karar verme sürecinin kendisi bir öğrenme sürecidir. Neyin öğrenileceğine karar vermek ve yeni bilginin anlamı, değişen gerçekliğin bakış açısına göre değişebilir. Şu anda doğru olan, enformasyon ortamında kararlarımızı etkileyen değişikliklerden dolayı yarın yanlış olabilir.

Kaynakça
  1. Bozkurt, A. (2014). AğToplumu ve Öğrenme: Bağlantıcılık. Akademik Bilişim 2014. 5-7 Şubat 2014, Mersin Üniversitesi, Mersin. http://www.academia.edu/6240707/Ag_Toplumu_ve_Ogrenme_Baglanticilik
  2. Bozkurt, A. (2013). Açık ve uzaktan öğretim: Web 2.0 ve sosyal ağların etkileri. Akademik Bilişim 2013. 23-25 Ocak, Akdeniz Üniversitesi, Antalya. http://www.academia.edu/2536910/Acik_ve_Uzaktan_Ogretim_Web_2.0_ve_Sosyal_Aglarin_Etkileri
  3. Siemens, G. (2004). Connectivism: A learning theory for the digital age.http://www.elearnspace.org/Articles/connectivism.htm 1 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. Downes, S. (2011). 'Connectivism' and Connective Knowledge. http://www.huffingtonpost.com/stephen-downes/connectivism-and-connecti_b_804653.html 17 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. Siemens, G. (2005). Connectivism: Learning as Network-Creation. http://www.elearnspace.org/Articles/networks.htm 11 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. Bozkurt. A. (2014). Ağ Toplumu ve Bilgi. Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 28(4), 510-525. https://www.academia.edu/Ağ_toplumu_ve_bilgi
  7. Downes, S. (2012). Connectivism and connective knowledge: Essays on meaning and learning networks. http://www.downes.ca/files/books/Connective_Knowledge-19May2012.pdf&#x20%5Bölü/kırık+bağlantı%5D;
  8. Kop, R. (2011). The challenges to connectivist learning on open online networks: Learning experiences during a massive open online course. The International Review Of Research In Open And Distance Learning, 12(3), 19-38.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.