Boeing 777-300ER

777-300ER (Genişletilmiş aralık için "ER" Extended Range) -300'ün B sürümüdür. Yüksek MTOW ve artan yakıt kapasitesi, iki sınıf oturma düzenlemesi ile 396 yolcu ve 396 yolcuyla maksimum 7.370 deniz mili (13.649 km) menziline olanak tanır.[1] 777-300ER'de uzatılmış kanat uçları, güçlendirilmiş bir gövde, kanatlar ve değiştirilmiş ana iniş takımına sahiptir.[2] Kanatlarının en-boy oranı 9.0'dır.[3] En üst düzeyde itme kuvvetili en güçlü jet motoru olan GE90-115B motoruna sahiptir.[4] Uçuş testinden sonra, aerodinamik arıtmalar yakıt yanıklarını %1,4 oranında düşürdü.[5][6]

Qatar Airways 777-300ER landing at Frankfurt Airport

Lansmanından bu yana, model, rakip A330-340 uçağını geçen twinjet satışlarının birincil sürücüsü olmuştur.[7] Doğrudan rakipleri Airbus A340-600 ve A350-1000'dir.[8] İki motorun kullanılması, -300ER için A340-600'ün üzerinde% 8-9 civarında tipik bir işletme maliyeti avantajı üretir.[9] Birkaç havayolu, -300ER'i 747-400'ün yenisiyle değiştirerek,% 20 yakıt yanma avantajı sağladığı için artan yakıt fiyatları ile satın alacaktır.[10]

İlk -300ER, 29 Ekim 2004'te Air France'a teslim edildi.[11] -300ER en çok satan 777 modeli olup, 2010 yılında siparişlerde -200ER'in satış rakamlarını aştı. Kasım 2016'dan itibaren, 43 farklı müşteriye gönderilen -300ER, 120 adet teslim edilmemiş siparişle 689 adet satış olarak gerçekleşti. Temmuz 2016 itibarıyla 657 adet -300ER uçağı hizmete girmiş oldu.[12]

Kaynakça
  1. "777 Characteristics". Boeing. 31 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  2. Guy Norris (28 Ocak 2003). "Long Ranger". Flight International. 5 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  3. Scott Hamilton (3 Şubat 2014). "Updating the A380: the prospect of a neo version and what's involved". Leeham news. 28 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  4. Paul Eisenstein (Temmuz 2004). "Biggest Jet Engine". Popular Mechanics. 24 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  5. Jon Ostrower (7 Ağustos 2008). "Green and versatile". Flight International. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  6. Geoffrey Thomas (2 Aralık 2005). "Boeing nose ahead in Qantas order race". The Australian. 4 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  7. "777-300ER fleet report: orders have peaked but Swiss, United and Kuwait new operators in 2016 - CAPA - Centre for Aviation". centreforaviation.com. 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016.
  8. "Airbus A350 XWB puts pressure on Boeing 777". flightglobal. 26 Kasım 2007. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  9. Ben Kingsley-Jones; Guy Norris (29 Kasım 2005). "Enhanced A340 to take on 777". Flight International. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
  10. Thomas, Geoffrey (13 Haziran 2008). "Boeing under pressure as demand rises for fuel-saver 777". The Australian. 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2008.
  11. "New Boeing 777-300ER Joins Air France Fleet" (PDF). Air France. 13 Mayıs 2004. 24 Aralık 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2013.
  12. "World Airliner Census". FlightGlobal. 2016. 5 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.