Brezilya koloni mimarlığı
Brezilya koloni mimarlığı (Portekizce: Arquitetura colonial do Brasil), Brezilya’nın keşfedildiği 1500 yılı ile ülkenin bağımsızlığını kazandığı 1822 yılı arasındaki mimarlık akımlarını ve uygulamalarını kapsar.
Bu koloni döneminde daha çok Avrupa’dan gelen mimarlık stilleri yer yer uygulandıysa da malzeme bulunma durumuna ve sosyo-ekonomik şartlara göre uygulamalar farklılık göstermiştir. Her ne kadar Brezilya koloni mimarlık eserleri arasında Rönesans, Barok, Rokoko ve Neo-Klasik eserler yer alıyor olsa da bu stiller arasında zaman zaman belirsiz geçişler de olmuştur.
Brezilya’daki koloni mimarlığının ürünü olan yapılar ve heykellerin çoğunluğu UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirası Listesi’ne alınmışlardır. Bu bölgelerin başında Salvador’un şehir merkezi, Ouro Preto, Olinda, Diamantina, Sao Luis, Maranhao, Goias Velho, Congonhas do Campo’da yer alan Bom Jesus de Matosinhos Manastırı ve San Miguel’deki tarihi eski misyonerlik yapıları kalıntıları yer almaktadır.
