Bulut odası

Bulut odası (ya da Wilson odası), iyonlaştırıcı radyasyon tespiti için kullanılan bir parçacık dedektörüdür.

Animasyonu
Iyonlaştırıcı radyasyon görünür parçaları ile Bulut odası
Bulut odası şeması

En temel haliyle bir bulut odası, aşırı doymuş su veya alkol buharı içeren kapalı bir ortamdır.

Yüklü bir parçacık (mesela alfa ya da beta parçacığı), karışım ile etkileşime girer ve karışım iyonize olur. Ortaya çıkan iyonlar yoğunlaşma çekirdekleri gibi davranarak parçacığın izlediği yol boyunca bir buğu oluştururlar (karışım yoğunlaşma noktasında olduğundan dolayı).

Alfa ve beta parçacıklarının yüksek enerjileri sayesinde yüklü parçacığın yolu boyunca ürettikleri birçok iyonlar nedeniyle bir iz meydana gelir. Bu izler, parçacıklar için ayırt edicidir. Mesela bir alfa parçacığının izi geniş ve düz iken bir elektron, ince ve çarpışmalarda sapması daha belirgin bir iz bırakır. Farklı izler, farklı parçacıkların varlığına delildir.

Bulut odaları, kabarcık odasının ortaya çıkışına kadar 1920'lerden 1950'lere kadar önemli rol oynadı. Özellikle 1932 yılında pozitronun ve 1936 müonun keşfinde önemli rol oynadı. 1947 yılında kaonun keşfi de bulut odaları kullanılarak yapılmıştır. Carl David Anderson, kozmik ışınlardaki pozitron ve müon algılayarak 1936'da Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.[1]

Kaynakça
  1. "The Nobel Prize in Physics 1936" (İngilizce). 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.