Ekobölge koruma durumu
Koruma durumu, bir ekolojik bölgenin habitat değişikliği ve habitat koruma derecesini değerlendirmek için koruma biyolojisinde kullanılan bir ölçüdür. Koruma için öncelikleri belirlemek için kullanılır.
Koruma durumu ve biyolojik ayırıcılık, Dünya Vahşi Yaşam Fonu (WWF) tarafından, koruma için yüksek öncelikli ekolojik bölgelerin bir listesi olan Global 200'ü geliştirmek için kullanılan iki ölçüdür[1] ve WWF'nin kıtadaki (veya biyocoğrafik alandaki) koruma değerlendirmeleri için ölçektir.[2][3]
Ekolojik bölgeler, üç geniş kategoriden birine sınıflandırılır: "kritik/tehlike altında" (CE), "savunmasız" (V) veya "nispeten kararlı/nispeten sağlam" (RS).[1] WWF'nin koruma durumu endeksi, dört faktör analiz edilerek belirlenir:[2]
- Habitat kaybı, bir ekolojik bölgenin habitatının tarıma veya kentsel alanlara dönüştürülmüş yüzdesidir;
- Habitat, kalan habitat bloklarının boyutlarının ölçümüdür;
- Habitat parçalanması, kalan habitat bloklarının toplam çevresinin toplam alanlarına oranı olarak ölçülen kalan habitatın parçalanma derecesidir;
- Habitat koruması, korunan alanlarda kalan habitat alanını ve sağlanan koruma derecesini (IUCN korunan alan kategorileri) ölçer.
Global 200 için dikkate alınan ek faktörler arasında habitat bozulma derecesi, gerekli koruma derecesi, koruma ihtiyaçları için aciliyet derecesi ve uygulanan veya gerekli koruma türleri yer almaktadır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Olson DM, Dinerstein E. 1998. "The Global 200: A representation approach to conserving the Earth’s most biologically valuable ecoregions." Conservation Biology 12: 502–515.
- Burgess, Neil, Jennifer D’Amico Hales, Emma Underwood (2004). Terrestrial Ecoregions of Africa and Madagascar: A Conservation Assessment. Island Press, Washington DC.
- Wikramanayake, Eric; Eric Dinerstein; Colby J. Loucks; et al. (2002). Terrestrial Ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Island Press; Washington, DC.