Emek Emektarı Madalyası
Emek Emektarı Madalyası (Rusça: медаль «Ветеран труда»), 18 Ocak 1974'te SSCB Yüksek Sovyet Başkanlığı kararı ile kurulan Sovyetler Birliği devletinin sivil madalyasıydı. Milli ekonomi, bilim, kültür, eğitim, sağlık, devlet kurumları ve kamu kuruluşlarında uzun yıllar çalışkan kaldıkları için işçileri onurlandırmak için yaratıltı. Sadece on sekiz yıl daha yaşadığı halde, yaklaşık kırk milyon kez ödül verildi. Yönetmelikleri ayrıntılı olarak 20 Mayıs 1974 tarih ve 5999-VIII sayılı kararname ile onaylanmıştır. Tüzüğü, önce 8 Haziran 1977'de, daha sonra 12 Ağustos 1983'te ve son olarak 28 Aralık 1987'de SSCB Yüksek Sovyet Başkanlığı'nın birçok ardışık kararı ile değiştirildi. Madalya, Aralık 1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılması sonrasında verilmedi.[1]
Emek Emektarı Madalyası | |
---|---|
Madalyanın önden görünüşü | |
Sovyetler Birliği tarafından verilir | |
Tür | Sivil Madalya |
Olası Hak Sahipleri | SSCB Vatandaşları |
Gerekçe | Uzun ve seçkin bir kariyer yapan kişilere verildi. |
Tanım | 18 Ocak 1974 |
İstatistikler | |
Toplam Verilişi | 39,197,100 |
|
Ödül Tüzüğü
"Emek Emektarı Madalyası" ulusal ekonomide, bilim, kültür, eğitim, sağlık, devlet kurumları ve kamu kuruluşlarında uzun yıllar çalıştıkları için ödüllendirildi. Madalyaya, emeklilik yaşı ya da emeklilik yaşı için gereken kıdemliliğe ulaşma ömür boyu sürecek emekleri nedeniyle işçiler, çiftçilere ve çalışanlara ödül verildi.[2]
8 Haziran 1977 tarihli 5822-IX sayılı SSCB Yüksek Sovyet Başkanlığı Kararı, potansiyel alıcılar olarak 12 Ağustos 1983 tarihli Kararname'de belirtilen emekçilerle aynı ödül kriterlerine göre Rusya Federasyonu İçişleri Bakanlığı rütbesini ve dosyasını ve memurlarını ekledi. Ödül için tavsiyeler Çalışma gruplarının veya işgücü konseylerinin aday gösterilmesine dayalı olarak Parti ve sendika örgütleri, işletmeler, kurumlar ve kuruluşların yöneticileri tarafından ortaklaşa yapıldı.[3] Potansiyel alıcıların listesi belediye, ilçe veya Parti ve hükümet organlarına nihai onay için gönderildi. İçişleri Bakanlığı üyeleri için, aday listesi, nihai onay için İçişleri Bakanı'na iletildi. "Emek Emektarı Madalyası" madalyasının ödül törenleri genellikle alıcıların çalışma alanında gerçekleşti ve SSCB Yüksek Sovyetinin Başkanlığı, Birlik Yüksek Sovyet Konseyi veya Özerk Cumhuriyetler Başkanlığı, bölgesel ve eyalet Sovyetlerinin yürütme komiteleri, Moskova Sovyeti, Leningrad Sovyeti veya şehir Sovyet cumhuriyetlerinin başkentlerinin Halk Yardımcısı Sovyetleri adına yapıldı.[4]
"Emek Emektarı Madalyası" göğsün sol tarafında ve Sovyetler Birliği'nin "1941-1945 Büyük Yurtsever Savaşında Cesur Emek Madalyası"ndan hemen sonra bulunan diğer madalyalarının bulunduğu sırada giyildi. Rus federasyonunun emir ve madalyaları eşliğinde giyilirse, ikincisi önceliğe sahiptir. Her madalya ödül teyidi ile geldi; bu tasdik, ödülün ismini taşıyan küçük, 8 cm x 11 cm karton kitapçık, alıcının ayrıntıları ve içeride resmi damga ve imza şeklinde geldi.[5]
Madalya Tanımı
"Emek Emektarı Madalyası", tombaktan vurulmuş ve daha sonra gümüş kaplamalı ve oksitlenmiş 34 mm çaplı bir dairesel madalyondu. Sanatçı SA Pomansky tarafından tasarlandı. Madalyanın ön yüzünde, "SSCB" (Rusça: "СССР") yazıt üzerinde farklı ışınlarla çekiç ve orakın kabartma görüntüsü, sağdan sola oracın tutamağının altından geçerek yukarı doğru eğri boyunca bir defne şeridi bulundu.[6] Alt ve sağ çevre boyunca, "EMEK GAZİSİ" kabartması yazısını taşıyan bir kurdele (Rusça: «ВЕТЕРАН ТРУДА») vardır. Ters tarafında dört satırda "UZUN GAYRETLİ ÇALIŞMA İÇİN" (Rusça: «ЗА ДОЛГОЛЕТНИЙ ДОБРОСОВЕСТНЫЙ ТРУД») düz yazıyı taşıyor.
Madalyon süspansiyon halkasından bir halka ile standart bir Sovyet beşgen çerçeveye sabitlendi.[7] Kurdele 1 mm genişliğinde beyaz kenar çizgili 24 mm genişliğinde örtülü ipek moiré şerit ile 7 mm genişliğinde koyu gri şeritten soldan sağa doğru renklendirilmiş, 8 mm genişliğinde açık gri şerit ve üç adet 2 mm genişliğinde kırmızı şerit iki 0.5 mm genişliğinde beyaz çizgi ile ayrılmıştır.[8]
Onurlananlar
Aşağıdaki kişiler, "Emek Emektarı Madalyası"sının alıcılarıydı.
- Yury Abramovich
- Evgeny Agranovich
- Zair Azgur
- Valery Androsov
- Sergey Afanasyev
- Sopubek Begaliev
- Vyacheslav Boguslayev
- Elina Bystritskaya
- Yevgeny Vesnik
- Valentin Gluşko
- Peter Grushin
- Zara Dolukhanova
- Georgiy Zhzhonov
- Vladimir Zeldin
- Viktor Zubkov
- Lyudmila Zykina
- Yosif Kobzon
- Quddus Khojamyarov
- Nikolai Alexeyevich Kuznetsov
- Larisa Latınina
- Olga Lepeshinskaya
- Nina Menshikova
- Georg Myasnikov
- Taisiya Sergeevna Osintseva
- Viktor Pavlov
- Vladimir Polukhin
- Vitaly Popkov
- Aleksandr Prohorov
- Mikhail Pugovkin
- Valeri Pustovoitenko
- Yevgeny Samoylov
- Nikita Simonyan
- Lyudmila Sorokina
- Valentin Yanin
- Röstäm Yaxin
Kaynakça
- "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 9 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 1 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.
- "Arşivlenmiş kopya". 5 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017.