Görünmezlik

Görünmezlik, bir nesnenin görülememe durumudur. Bu durumdaki bir nesnenin görünmez olduğu söylenir. Terim genellikle nesnelerin büyülü veya teknolojik yollarla görülemediği fantezi / bilim kurgularında kullanılır; ancak etkileri gerçek dünyada, özellikle fizik ve algısal psikoloji derslerinde de gösterilebilir.

Nesneler, yüzeylerini yansıtan ve izleyicinin gözüne çarpan bir kaynaktan görünen spektrumdaki ışıkla görülebildiğinden, en doğal görünmezlik biçimi (gerçek veya kurgusal olsun) ışığı yansıtmayan veya emmeyen bir nesnedir (yani, ışığın içinden geçmesine izin verir). Bu şeffaflık olarak bilinir ve birçok doğal olarak oluşan malzemede görülür (doğal olarak oluşan hiçbir malzeme% 100 şeffaf olmasa da).

Görünmezlik algısı çeşitli optik ve görsel faktörlere bağlıdır.[1] Örneğin, görünmezlik gözlemcinin gözlerine ve / veya kullanılan araçlara bağlıdır. Böylece bir nesne, bir kişi, hayvan, alet vb. İçin "görünmez" olarak sınıflandırılabilir. Duyusal algı üzerine yapılan araştırmalarda görünmezliğin döngüsel olarak algılandığı gösterilmiştir.[2]

Görünmezlik çoğu zaman kamuflajın en üst biçimi olarak kabul edilir, çünkü izleyiciye herhangi bir hayati işaret, görsel efekt veya insan gözüyle algılanabilen elektromanyetik spektrumun herhangi bir frekansını göstermez. Radyo, kızılötesi veya ultraviyole dalga boylarını kullanır.

İllüzyon optiklerinde görünmezlik, illüzyon etkilerinin özel bir örneğidir: boş alan illüzyonu.

Pratik çabalar
  • Giyilebilir bir ekranda görüntülenen gerçek zamanlı bir görüntüyü kullanarak, bir şeffaf efekt oluşturmak mümkündür. Bu aktif kamuflaj olarak bilinir.
  • Gizli teknolojinin radar için görünmez olduğu bildirilmesine rağmen, sadece teknolojinin resmi olarak açıklanan tüm uygulamaları radar tarafından algılanan imzanın boyutunu ve / veya netliğini azaltabilir.
  • 2003 yılında Şilili bilim adamı Gunther Uhlmann görünmez materyaller yaratan ilk matematiksel denklemleri önermektedir.[3]
  • Film yapımında insanlar, nesneler veya arka planlar, chroma keying olarak bilinen bir işlemle kamerada görünmez görünebilir.
  • Mikrodalga spektrumunda görünmez olan yapay olarak yapılmış bir meta malzeme.

Mühendisler ve bilim adamları, nesneler için(ör. pelerinler) gerçek optik görünmezlik yaratmanın yollarını bulma olasılığınını araştırmak için çeşitli gözlemler yaptılar. Yöntemler tipik olarak, birkaç gizleme teorisine yol açan dönüşüm optiklerinin teorik tekniklerinin uygulanmasına dayanıyor.

Şu anda pratik bir gizleme cihazı mevcut değildir.[4][5] 2006 teorik çalışması kusurların küçük olduğunu ve metamalzemelerin gerçek hayattaki "gizleme cihazlarını" pratik hale getirebileceğini öngörmektedir.[6][7] Tekniğin beş yıl içinde radyo dalgalarına uygulanacağı tahmin edilmektedir ve görünür ışığın bozulması nihai bir olasılıktır. Işık dalgalarının radyo dalgalarıyla aynı şekilde hareket edebileceği teorisi bilim adamları arasında popüler bir fikirdir.

İki bilim adamı ekibi, nano ölçekli düzeyde tasarlanan metamalzemelerden iki "görünmezlik pelerini" oluşturmak için ayrı ayrı çalıştı. İlk kez üç boyutlu (3 boyutlu) nesneleri, bir nesnenin etrafındaki radarı, ışığı veya diğer dalgaları yönlendiren yapay olarak üretilmiş malzemelerle gizleme olasılığını gösterdiler. Biri ışığın yönünü tersine çevirmek için bir tür metal katmanlar ağı kullanırken, diğeri küçük gümüş teller kullandı. California Üniversitesi'nden Xiang Zhang, Berkeley şunları söyledi: "Görünmezlik pelerinleri veya kalkanları söz konusu olduğunda, malzemenin bir kaya etrafında akan bir nehir gibi ışık dalgalarını nesnenin etrafına tamamen eğmesi gerekecektir. Gizlenmiş nesneye bakan bir gözlemci daha sonra arkasından gelen ışığı görür ve ortadan kaybolmuş gibi görünür. "

UC Berkeley araştırmacısı Jason Valentine ekibi, fiber optikte kullanılan bir bölgede, görünür spektrumun yakınındaki ışığı etkileyen bir malzeme yaptı. Bu tuhaftı. Bir meta malzemenin negatif kırılma üretmesi için, kullanılan elektromanyetik radyasyonun dalga boyundan daha küçük bir yapısal diziye sahip olması gerekir. " Sevgililer ekibi, gümüş ve metal dielektrik katmanları üst üste istifleyerek ve ardından delikler açarak 'file' malzemelerini yarattı. Diğer ekip bir oksit şablonu kullandı ve gözenekli alüminyum oksidin içinde, görünür ışığın dalga boyundan daha küçük olan uzak mesafelerde gümüş nanoteller yetiştirdi. Bu malzeme görünür ışığı kırıyordu.

Imperial College London araştırma ekibi mikrodalgalarla sonuç elde etti. Bakır bir silindirin görünmezlik pelerin düzeni Mayıs 2008'de fizikçi Profesör Sir John Pendry tarafından üretildi. ABD'deki Duke Üniversitesi'nde onunla birlikte çalışan bilim adamları bu fikri hayata geçirdi.[8][9]

Görünmezlik pelerini metamalzemelerin potansiyelini göstermek için "şaka olarak" teorileştiren Pendry, Ağustos 2011'de yaptığı bir röportajda, fikrinin büyük, teatral tezahürlerinin muhtemelen abartılı olduğunu söyledi: "Sanırım Harry Potter'ın tanıyacağı herhangi bir pelerin masada değil. Bazı teorileri hayal edebilirsiniz, ancak bunu yapmanın pratikliği çok imkansız olurdu. Ama bir şeyleri ışıktan gizleyebilir misin? Evet. Birkaç santimetre boyunca olan şeyleri saklayabilir misin? Evet. Pelerin gerçekten esnek mi? Hayır. Hiç olacak mı? Hayır. Yani pek çok şey yapabilirsiniz, ancak sınırlamalar vardır. Etrafında bazı hayal kırıklığına uğramış çocuklar olacak, ancak endüstride buna minnettar olan birkaç kişi olabilir."[10]

2009 yılında Türkiye'de Bilkent Üniversitesi Nanoteknoloji Arama Merkezi, yeni fizik dergisi tarafından nanoteknoloji materyali üreterek mükemmel şeffaf sahnenin yanında nanoteknolojiyi gölgesiz görünmez yapan bir nesneyi kullanarak uygulamada görünmezliği gerçeğe dönüştürmeyi başardıklarını açıkladı. Ayrıca bu nanoteknoloji maddesi herkesin giyebileceği bir elbise gibi de üretilebilir.

2019'da Hyperstealth Biotechnology, insanları ve nesneleri çıplak gözle görünmez hale getirmek için ışık büken bir malzemenin arkasındaki teknolojiyi patentledi. Quantum Stealth olarak adlandırılan malzeme şu anda prototip aşamasındadır ve şirketin CEO'su Guy Cramer tarafından öncelikle askeri amaçlar için, sahada tanklar ve jetler gibi ajanları ve ekipmanları gizlemek için geliştirilmiştir. Cramer'e göre, ormanlar veya çöller gibi özel koşullarla sınırlı geleneksel kamuflaj malzemelerinin aksine, bu "görünmezlik pelerini" günün herhangi bir saatinde herhangi bir ortamda veya mevsimde çalışır.[11]

Kaynakça
  1. Moreno (2014). "Invisibility assessment: a visual perception approach" (PDF). Journal of the Optical Society of America A. 31 (10). ss. 2244-2248. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2016.
  2. Craig (1953). "Visibility-Invisibility Cycles as a Function of Stimulus-Orientation". The American Journal of Psychology. 66 (4). ss. 554-563.
  3. "Un genio invisible" [An invisible genius]. Qué Pasa (İspanyolca). 21 Mart 2013. 24 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020.
  4. Nachman (Kasım 1988). "Reconstructions From Boundary Measurements". Annals of Mathematics. 128 (3). ss. 531-576.
  5. Wolf (Mayıs 1993). "Invisible Bodies and Uniqueness of the Inverse Scattering Problem". Journal of Modern Optics. 40 (5). ss. 785-792.
  6. Pendry (Haziran 2006). "Controlling Electromagnetic Fields". Science. 312 (5781). ss. 1780-1782.
  7. Leonhardt (Haziran 2006). "Optical Conformal Mapping". Science. 312 (5781). ss. 1777-1780.
  8. "Scientists Turn Fiction Into Reality, Closer to Make Objects "Invisible"". themoneytimes.com. 16 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020.
  9. "Secrets of invisibility discovered". mirror.co.uk. 14 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020.
  10. John Pendry (18 Ekim 2011). "video: The birth and promise of metamaterials". SPIE.
  11. "Hyperstealth Biotechnology's "invisibility cloak" can conceal people and buildings". Dezeen (İngilizce). 7 Kasım 2019. 7 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.