Girişimcilik

Girişimcilik, iktisadi mal veya hizmet üretimi için üretim faktörlerinin bir araya getirilerek, ekonomik fırsatların yeni değerlere dönüştürüldüğü organizasyonun oluşturulmasıdır. Gerekli zaman ve çabanın ortaya koyulmasıyla finansal, psikolojik ve sosyal riskler alınarak parasal kazanç ve kişisel tatminin elde edilen farklı eylemler ortaya koyulmasıdır.

Girişim Kavramı

Girişim (Teşebbüs), insanların istekleri doğrultusunda ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla üretim yapan ve yeni teknolojileri uygulayan, yeni ürünler geliştiren veya pazarı genişleten ekonomik birimdir.

Girişimler İnsan ve malzemeden oluşan kişi veya emtia topluluğu şeklindeki örgütlerdir. Kâr (kazanç) ve yarar (fayda) sağlamayı amaçlar. Üretim, pazarlama, tedarik, finansman gibi amaçlarla ortaya çıkarlar. Girişimler hukuki nitelikleri itibarıyla genelde bir işletme veya şirket olarak yapılanırlar. Ancak girişim kavramı bir işletmeden ziyade yenilikçi, değişen şartlara uyum sağlama kabiliyetine sahip ve belirli bir düzeyde risk almış olan bir oluşumu anlatır.

Etimoloji

Girişim, Girişimci ve Girişimcilik kavramları Türkçe “Girişmek” fiilinden türeyen sözcüklerdir. Orhan Hançerlioğlu’nun Türk Dili Sözlüğü’nde[1] yaptığı tanıma göre Girişmek fiili “bir işe, bir şeye başlamak için hazırlık yapmak, ele almak ve başlamak” anlamları taşır.Girişim sözcüğü ise deneme, başlama gibi anlamları da ihtiva eder. Bir işe, eyleme girişme, başlama, harekete geçme veya geçirme demektir. Örneğin: “Girişimde bulunmak” deyiminde olduğu gibi… “Girişimci” ise “bir işi yapmak için teşebbüste bulunan kişi”olarak açıklanmıştır. Yine aynı fiilden türemiş olan “Girişken” kelimesi de hiç çekinmeden ve kolayca iletişim kurabilen, kendi kendine bir uğraş oluşturabilen kişi manalarına gelir. Arapça kökenli "Teşebbüs" kavramının kökeninde ise deneme, sonuç henüz bilinmemesine rağmen harekete geçme anlamı vardır. Müteşebbis ise Türkçedeki Girişimci kavramını karşılar ve zaman zaman bu manada kullanılır.

Girişimci

Girişimci, Bir mal veya hizmeti üretmek, pazarlamak için sağladığı kaynaklarla üretim faktörlerini (doğa, emek, sermaye) sistemli ve bilinçli bir şekilde bir araya getiren, bu faaliyeti yaparken ortaya çıkabilecek zararı da göze alan kişidir. Girişimci genelde sorumluluk ve risk alan, başarma isteği güçlü, fırsatları ve geleceği sezebilen, değişiklikleri benimseyebilen ve şartlara adapte olabilen kişidir. Girişimci bazı fonksiyonları yerine getirir ve İnovasyon (Yenilik, Yenileştirme) yapar[2]:

  1. Yeni ürünler (mal veya hizmet) bulur veya geliştirir.
  2. Yeni süreçler geliştirir.
  3. Yeni ihracat pazarları bulur veya genişletir,
  4. Yeni ham madde, yarı mamül arz kaynakları bulur.
  5. Yeni bir organizasyon yapısı oluşturur.

Girişimciliğin Sağladığı Faydalar
  • Yeni mal veya hizmet üretmek
  • Bir fikri fiiliyata geçirmek
  • Başkalarının göremediği fırsatlardan yararlanmak
  • Yeni üretim yöntemleri geliştirmek ve uygulayabilmek
  • Endüstride yeni organizasyonlar kurabilmek
  • Yeni pazarlara ulaşmak veya yeni potansiyel pazarlar oluşturmak
  • Ham maddelerin vb maddelerin(yarı mamul) yeni kaynaklar bulmak
  • Var olan ürünlerin niteliklerini değiştirmek veya yükseltmek
  • Bulunduğu sektörü ve çevresini etkilemek
  • Yeni kaynaklar ve yöntemlerle alternatifler yaratmak veya maliyetleri düşürmek
  • Yeni teknolojiler geliştirmek
  • İş hayatında değişime öncülük etmek

Az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerde en önemli sorunlardan biri işsizliktir İşsizlikten kurtulmanın en etkin yolu , kişilerin kendi işlerini kurmalarıdır. Girişimci sayısı ne kadar artarsa , istihdam oranı da o kadar artar. Girişimciler hem bilim ve teknolojiyi kullanarak, hem de bu alanlara kaynak aktararak bilim ve teknolojinin gelişmesine önayak olurlar.

Kaynakça
  • AKAD, İ. – ÜNEL, N.; 1987. İşletme Yönetimi ve Yönetici, Aydın Yayınevi, İzmir.
  • ALPUGAN, O.; Küçük İşletmeler Kavramı, Kuruluşu ve Yönetimi, Der Yayınları, İstanbul. 1997
  • ARIDURU, A.; Fortune Kariyer Eğitim ve Danışmanlık
  • ARIKAN, S.; 2004, Girişimcili: Temel Kavramlar ve Bazı Güncel Konular, Siyasal Kitap, 365s.
  • BOZKURT, R.; 2006, İşletme Odağa Girişimci Sorunları, Der Yayınları,176s.
  • BOZGEYİK, A.; 2005. Girişimcilere Yol Haritası, Hayat Yayınları, 376s.
  • DOĞANER, E. A.; 2004, Yeni Nesil Girişimci, Sistem Yayınları, 352s.
  • DÖM, S.; 2006, Girişimcilik ve Küçük İşletme Yöneticiliği, Detay Yayıncılık, 307s
  • KÜÇÜK, O.; 2005, Girişimcilik ve Küçük İşletme Yönetimi, Seçkin Yayınları, 316s.
  • MÜFTÜOĞLU, T.;1994. İşletme İktisadı, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • SANLITOP,G ;2005, Başarılı Bir Girişimciden “Girişimcilik El Kitabı”, Akis Kitap, 218s
  • TATAR, T. – ÜNER, M.; 1992. Girişimcilik İlkeleri, Gazi Büro Yayınları.
  • TEKİN, M.; 1998. Kendi İşini Kendin Kurma ve İşletme, Konya.
  • THACKRAY, R. 2004, Adım Adım Girişimcilik, Elips Kitap
  • TİTİZ, T.; 2006, Girişimcilik, İnkılap Kitabevi, 205s.
  • TOP, S.; 2006, Girişimcilik Keşif Süreci, Beta basım, 354s.
  • TÜSİAD (Türkiye Sanayici ve İş Adamları Derneği), Lebib Yalkın Yayınları; 2002, Türkiye’de Girişimcilik, İstanbul.
  • WİLKEN,P.H.; 1979, Entrepreneurship A Comparative and Historical Study; Ablex Publishing Corporation, 306s
  • YERLİKAYA M.; 2005, Girişimci, Adım Yayınları, 176s.

Dipnotlar
  1. Orhan Hançerlioğlu, Remzi Kitabevi 1992, s. 236
  2. J. Schumpeter, 1911, The Theory of Economic Development

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.