Gotik roman

Gotik romanların ilk örneği Horace Walpole'ın 1765 yılında yazılan Otranto Şatosu başlıklı romanıdır. Gotik edebiyat içinde Romantizm akımının da etkisi var.

Edgar Allan Poe Almanca baskıdan bir sayfa

Erken gotik romantizm

Horace Walpole'un 1764 yılında yayımlanan Otranto Şatosu "İlk Gotik Roman" olarak sayılır. Horace Walpole'un kendi bildirdiği amaç orta çağ romantizminin elemanlarını modern roman ile birleştirmekti. Walpole'a göre orta çağ romantizmi fazla hayale dayanır ve modern romanların aşırı realizmi fazla sınırlayıcıdır.[1] Otranto Şatosu'nun temel konusu gotik tarzın çeşitli motiflerini oluşturdu. Örneğin; atalara karşı okunan bedduanın korkutucu sırrı, sürekli bayılan kadınlar ve gizli saklı pasajlar. Walpole, Otranto Şatosu'nun ilk baskısını İtalya'da bulunan bir orta çağ romantik roman diye yayımladı. Ancak ikinci baskı yayımlanınca Walpoke kendisinin yazdığını kabul etmiş ve edebiyat kritikler tarafından reddedilmiş. Kritiklerin tepkisi o dönemin bir kültürel ön yargısının yansımasıydı. Eğitimli sınıf romantik romanları hoş görmezmiş çünkü bu romanların yazı tarzını zevksiz ve alçak olarak değerlendirirlermiş. Ancak Samuel Richardson ve Henry Fielding'ın çalışmaları sayesinde bu bakış açısı epeyce değişmiş.[2]

Clara Reeve

Clara Reeve'in en tanınan çalışması Eski İngiliz Baron'dur (1778). Bu çalışmasında, Walpole'in kullandığı hayali ve fantastik öğeleri 18.yüzyılın realizmi ile dengeleştirmek istedi.[3]

Ann Radcliffe

Ann Radcliffe açklanmış doğaüstü olaylar usulünü geliştirdi. Radcliffe'in romanlarında görünüşte doğaüstü olan olayların doğal nedenleri eninde sonunda ortaya çıkar.[4] Radcliffe'in başarısından pek çok taklitçi etkilenmiş.[5] A Sicilian Romance (1790) çalısmasında kara düşünen kötü karakter motifini tanıttı. Bu gotik motif Byronic kahraman olarak biliniyor. Radcliffe'in en iyi satan romanı The Mysteries of Udolpho'dur (1794). Yayınlandığı dönemdeki romanların çoğu gibi egitimli sınıf duyumlu saçmalık olarak değerlendirdi ve küçümsedi.

Kaynakça
  1. Punter (2004), p. 178
  2. Fuchs (2004), p. 106
  3. Scott, Walter (1870). Clara Reeve from Lives of the Eminent Novelists and Dramatists. Londra: Frederick Warne. ss. 545-550.
  4. Dr. Lillia Melani. "Ann Radcliffe" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2012.
  5. David Cody, "Ann Radcliffe: An Evaluation" 17 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Victorian Web: An Overview, July 2000.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.