Hayvan hareketi

Hayvan hareketi ya da hayvan lokomosyonu, etolojide hayvanların bir yerden başka bir yere gitmek için kullandıkları farklı yöntemler için kullanılan bir terimdir.[1] Koşma, yüzme, zıplama, uçma, sekme, rüzgârla yükselme ve süzülme gibi bazı hayvan hareketleri hayvanların kendisinden kaynaklanır. Aynı zamanda hareket için çevrelerine gereksinim duyan birçok hayvan türü de vardır; pasif hareket adı verilen bu yöntemlere örnek olarak bazı denizanalarının rüzgâr sayesinde hareketi, örümceklerin ağlarını kullanarak havada hareketi, bazı böcek ve örümceklerin yuvarlanması ve diğer hayvanların üzerinde gitme olan forezi sayılabilir.

Avını kovalayan bir çita. Avlanma sırasında kısa süreli sprintler sırasında karada yaşayan hayvanların en hızlısıdır.

Hayvanlar yem arama, çiftleşme, uygun bir mikrohabitat bulma ya da avcılardan kaçma gibi çeşitli nedenlerle hareket ederler. Birçok hayvan için hareket etme yeteneği hayatta kalabilmeleri için gereklidir ve bunun sonucu olarak doğal seçilim hareket eden organizmaların kullandığı hareket yöntem ve mekanizmalarını şekillendirmiştir. Örneğin Kuzey sumrusu gibi çok uzun mesafeler kat eden göç eden hayvanların hareket mekanizması birim mesafe başına çok az enerji harcarken avcılardan kaçmak için sıklıkla çok hızlı hareket etmesi gereken göç etmeyen hayvanların hareketi daha hızlıdır ama daha çok enerji harcatır.

Hayvanların siller, bacaklar, kanatlar, kollar, yüzgeçler ve kuyruklar gibi anatomik yapılarından bazen hareket organları, lokomotor organlar[2] ya da hareket yapıları, lokomotor yapıları[3] olarak da adlandırılırlar.

Kaynakça

1. "Animal locomotion". Encyclopædia Britannica. 6 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2014.
2. Beckett, B. S. (1986). Biology: A Modern Introduction. Oxford University Press. s. 307. ISBN 9780199142606.
3. Lindsay, Everett H.; Fahlbusch, Volker; Mein, Pierre (2013). European Neogene Mammal Chronology. Nato Science Series A. 180. Springer Science & Business Media. s. 658. ISBN 9781489925138.