Hen 2-131

Hen 2-131, Cennetkuşu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 7.175 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1950 yılında Andrew David Thackeray tarafından keşfedilmiş[4] ve 1964 yılında Karl Gordon Henize tarafından kataloğa eklenmiştir.[5]

Hen 2-131

HUT tarafından elde edilen Hen 2-131 fotoğrafı.
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Cennetkuşu
Bahar açısı (α) 15s 37d 11,5sn[1]
Yükselim (δ) -71° 53 42[1]
Türü Gezegenimsi
Açısal boyut  (V) 6,3" x 4,9"[2]
Görünür parlaklık  (V) 10,47[3]
Görünür parlaklık  (B) 10,24[3]
İyonize kaynağı
Adı HD 138403
Görünür parlaklık  (V) 9,2[4]
Fiziksel özellikler
Uzaklık7.175 Iy (2.200 pc)
Tarihçe
Kâşif  Andrew David Thackeray
Keşif yılı 1950
Katalog başlıkları
PK 315-13 1 • PN G315.1-13.0 • ESO 68-8 • Hen 2-131
Ayrıca bakınız:
Bulutsu listesi

Bulutsu, saniyede 11,5 km'lik bir hızla genişler ve merkezi yıldızın sıcaklığı 34.000 K'dir.[6] Merkezi yıldızın parlaklığı, birkaç saatlik döngü içerisinde 0,1 ile 0,15 kadir aralığında değişkenlik gösterir. Bu bulutsu, IC 418, IC 4593 ve Hen 2-138'e benzemektedir.[7]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. "NED results for object ESO 094-???007*". NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. 27 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2013.
  2. A. D. Thackeray: Some southern stars involved in nebulosity 30 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1950MNRAS.110..524T
  3. "ESO 68-8 -- Planetary Nebula". SIMBAD. 27 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2013.
  4. Koelbloed, D. "A study of the low-excitation nebula around HD 138403". Bulletin of the Astronomical Institutes of the Netherland. Cilt 16. s. 163. Bibcode:1962BAN....16..163K.
  5. Karl G. Henize: Observations of Southern Planetary Nebulae 10 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1967ApJS...14..125H
  6. Raghvendra Sahai, John T. Trauger: Multipolar Bubbles and Jets in Low-Excitation Planetary Nebulae: Toward a New Understanding of the Formation and Shaping of Planetary Nebulae 12 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1998AJ....116.1357S
  7. R. G. Hutton, R. H. Mendez: The central stars of He 2-131 and He 2-138 - Photometric variations 29 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1993A&A...267L...8H
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.