Hersekli Arif Hikmet
Hersekli Arif Hikmet (23 Kasım 1839; Mostar - 20 Nisan 1903; İstanbul), 19. yüzyıl şairi. Son dönem divan şairlerinden olan Hersekli Arif Hikmet, Encümen-i Şuara Topluluğu’nun doğuşunda önayak olmuş ve ev sahipliği yapmış bir şairdir.
Yaşamı
1839 yılında Mostar’da dünyaya geldi. Hersek valisi İstolçali Ali Paşazade Zülfikar Nafiz Paşa'nın oğludur. Babası ve dedesinin ölümü üzerine Hersek’ten Bosna’ya, oradan Bursa’ya göç etti. Ailesinin yanında başlayan eğitimini İstanbul’da sürdürdü.
Elli beş yıl boyunca askeri ve hukuki alanda çeşitli görevlerde Osmanlı Devleti’ne hizmet etti. Kısa süreli iki evliliği dışında yalnız yaşadı, çocuğu olmadı.
Edebiyat dünyasında şairliği ile tanındı. Daha çok tasavvufi şiirler yazdı ve şiirleri ile divan şiirine yeni bir hamle kazandırmaya çalıştı. 1861-1862 yıllarında faaliyet gösteren Encümen-i Şuara Topluluğu, toplantılarının çoğunu o sırada henüz 22 yaşında olan en genç üyelerinden Hersekli Arif Hikmet’in Laleli’deki evinde yaptı.
Hersekli, felsefe, tasavvuf ve siyasetle ilgili eserler yazdı ama çoğunu yayınlamadığı için bu yönü ile fazla tanınmadı.
20 Nisan 1903'te İstanbul'da ölen şair, Topkapı mezarlığına defnedildi.[1]
Ölümü üzerine İbnülemin Mahmut Kemal ve Mehmet Âkif birer manzume yazmışlardır.
Eserleri
- Levâyihü’l-Hikem
- Levâmi’ü’l-Efkâr
- Sevânihü’l-Beyân
- Misbâhü’l-Îzâh
- Âsâr-ı Hikmet
