Hubert von Herkomer

Hubert von Herkomer ya da Sir Hubert von Herkomer(b Waal, Bavyera, 26 Mayıs 1849; d Budleigh Salterton, Devon, 31 Mart 1914). 1857'de ağaç oymacısı babasıyla İngiltere'ye Southampton'a yerleşen ve İngiliz vatandaşı olan Almanya doğumlu ressam, matbaacı, tasarımcı, öğretmen ve yazar. Aynı zamanda öncü bir film yönetmeni, oyun yazarı, oyuncu ve besteciydi.[1][2][3][4] Sir Hubert, resimde gerçekçilik hareketinin Britanya’daki öncülerinden biriydi. Yol kenarında perişan haldeki bir işçiyi ve ailesini tasvir eden Zor Zamanlar / Hard Times (1885; Manchester Sanat Galerisi), onun en bilinen eserlerinden biridir.

Hubert von Herkomer
Hubert Herkomer'in Otoportresi, yak. 1880
Genel bilgiler
Diğer ad(ları) Sir Hubert von Herkomer
Doğum 26 Mayıs 1849(1849-05-26),Bavyera
Ölüm 31 Mart 1914 (64 yaşında),,Budleigh Salterton, Devon
Alanı Ressam, heykeltıraş,matbaacı, tasarımcı, öğretmen, film yönetmeni, oyun yazarı, oyuncu, besteciydi
Katıldığı akımlar Realizm
Ünlü yapıtları Zor Zamanlar (1885), Son Toplantı (1875), Grev (1891)

İlk yılları

Herkomer, 26 Mayıs 1849'da Bavyera'nın Waal kentinde doğdu. Çok yetenekli bir ağaç oymacısı olan babası Lorenz Herkomer, karısı ve çocuğuyla birlikte 1851'de Bavyera'yı terk ederek Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti ve Cleveland, Ohio 'ya yerleşti. Kısa süre sonra Avrupa'ya döndüler ve 1857'de İngiltere, Southampton'a yerleştiler ve 1874'te Bushey'de Dyreham adlı bir eve taşınmadan önce aile 15 yıldan fazla bir süre burada yaşadı.[2] Southampton'dayken Herkomer oradaki sanat okuluna gitti ve resmi sanat eğitimine başladı. 1866'da South Kensington Sanat Okullu'nda eğitim aldı. Herkomer, Kensington Sanat Okulu'ndan 1867'den ayrıldı ve kariyerine kitap ve dergi ressamı olarak başladı. Radikal politik görüşlere sahip genç bir adam olan, sosyal reformcu William Luson Thomas'ın “The Graphic” adındaki haftalık resimli dergisinde eserler üretti.[3] Resimleri 1869'da ilk kez Kraliyet Akademisi'nde sergilendi. 1875 tarihli 'The Last Muster' adlı yağlı boya tablosuyla, Akademi'de seçkin sanatçı olarak konumunu kesin olarak belirledi ve 1879'da Akademi üyesi oldu.[2]

Sanat Okulu

1883'te Sir Hubert, Bushey Hertfordshire'da Von Herkomer Sanat Okulunu kurdu ve finanse etti ve burada yönetici olarak görev yaptı.[4] Emekli olacağı 1904 yılına kadar okulu yönetti. Okul o yıllarda, içlerinde Algernon Talmage ve William Nicholson gibi isimlerin de bulunduğu 500'den fazla öğrenciye eğitim vermişti.

Kariyeri

Hubert von Herkomer, 1909

Sanat Okulu'nu yönetirken aynı zamanda çok sayıda unutulmaz portre, figür, manzara, yağlı ve sulu boya resimleri yaptı; bir emaye işçisi, bir gravür sanatçısı, mezzotint oymacısı ve ressam olarak dikkat çekici bir başarı elde etti ve sanat eğitimi üzerinde geniş bir etki yarattı. Aynı zamanda, kendi müziği eşliğinde gösterilmek üzere tarihi kostümleri de tasarlamış kendi dramasını yöneten öncü bir film yapımcısıydı.[2]

Herkomer, gravürlerinden bazılarını daha sonra büyük ölçekli yağlı boya tablolar olarak yeniden işledi. Buna, Son Toplantı/The Last Muster (1875) ve Gün Sonu: Westminster Union'da Bir Sahne (1878) dâhildir. 1880'lerde, finansal açıdan kazançlı portre alanına odaklandı. Portrelerden büyük gelirler elde etmesine rağmen Herkomer, gerçekçi resimler üretmeye devam etti. En ünlü eserleri arasında yer alacak Batı'ya Baskı (1884), Zor Zamanlar (1885) ve Grev (1891) bu süreçte resmedilmiştir.

Ölüm döşeğindeki Kraliçe Victoria fotoğraflandı ve sonunda Herkomer tarafından resmedildi. Kraliçe'yi zambaklar ve diğer çiçekler arasında yatarken, sağ eli haç tutan, beyaz tülle sarılı olarak tasvir eden resim, İngiltere'nin Wight Adası'ndaki Osborne House'da düzenlenen Kraliyet Koleksiyonunun bir parçasıdır(Pavilion Principal Stairs Vestibule'de).

Resimlerinden dördü Found (1885), Sir Henry Tate (1897), Portrait of Lady Tate (1899) ve The Council of the Royal Academy (1908), Tate'deki ulusal koleksiyondadır.[2]

Ünvanları

1893'te Kraliyet Suluboya Derneği'nin bir üyesi ve 1894'te tam üye oldu ve 1885'te Oxford Üniversitesi'nde Slade Güzel Sanatlar Profesörü olarak atandı. 1894'e kadar bu görevde kaldı. Bavyera Kralı Otto tarafından 1899'da, kendisine Bavyera Krallığı Liyakat Nişanı layık görüldü. Aynı yıl Kaiser Wilhelm II tarafından "Pour le Mérite for Arts" ödülüne layık görüldü. Oxford'da fahri doktor unvanını aldı. Viktorya Kraliyet Komutanlık nişanına ek olarak kral tarafından ona bir şövalyelik ünvanı verildi.[2]

Lululaund

Lululaund

Herkomer'in Bushey'deki devasa evi Lululaund, ismini üç eşinden ikincisi olan Lulu Griffith'en alır. Bu ev, sanatçının kendi oyunlarının ve bestelerinin prodüksiyonlarını gerçekleştirdiği stüdyosu, okulu, tiyatro sanesi ve film stüdyosu olarak kullanıldı. Ev, Herkomer'in portresini yaptığı ünlü Amerikalı mimar Henry Hobson Richardson tarafından 1886'da tasarlandı. Ev, 1894'te iskan edildi ve 1939'da 2.Dünya Savaşının başlangıcında yıkıldı.[2]

Ölümü

Sanatçı 31 Mart 1914'te Devon, Budleigh Salterton'da öldü ve St James'in Bushey kilisesine gömüldü.

Yazıları

  • Art Tuition, (Peacock, Printer, 1882; s19) - 10 Şubat 1882'de Birmingham Town Hall'da konferans.
  • The Pictorial Music Play.(Magazine of Art, Temmuz 1889, s. 316–24).
  • Scenic Art.(Magazine of Art, Temmuz 1889, s. 316–24)
  • Autobiography of Hubert Herkomer. (Özel tiraj için basılmıştır, 1890, s71).
  • Etching and Mezzotint Engraving (Londra: Macmillan, 1892, s107).
  • A new Black and White Art, 1896, p58.
  • A certain phase of lithography(Londra: Macmillan, 1910, s38) - 27 Ocak
  • My School and my Gospel(Londra: A. Constable and Co. Ltd., 1908).
  • The Herkomers. Vol. 1.(Londra: Macmillan, 1910).
  • The Herkomers. Vol. 2.(Londra: Macmillan, 1911).[5][6]

Galeri

Kaynakça

  1. https://artuk.org/discover/artists/von-herkomer-hubert-18491914
  2. https://busheymuseum.org/herkomer-room/
  3. https://spartacus-educational.com/Jherkomer.htm
  4. http://vonherkomerfoundation.org/origins/
  5. Quoted by Uta Grund, Zwischen den Künsten (Revised thesis, doctoral, Berlin 1999, p243.
  6. Note: PDF-versions are facsimiles and are complete. So-called "Full Text" (*.txt)-Versions from same sources are not, missing dozens of pages, as of 20090214.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.