Hyrrokkin
Hyrrokkin İskandinav mitolojisinde bir kadın Jötunn.13.yüzyıl şairi Snorri Sturluson'a göre, gemiyi kıpırdatamayınca, Baldr'ın cenazesinde Æsir (tanrılar) 'dan sonra gemilerin en büyüğünü denize indirdi. [2] [3]
Hyrrokkin, İzlanda'daki paganizmin son on yıllarında nispeten önemli bir figürdü. [3] İsveç, Marsvinsholm yakınlarındaki Hunnestad Anıtı'nda bulunan DR 284 taşlarından birinde tasvir edilmiş görünüyor.[1]
Hyrrokkin'in Eski İskandinav adı 'ateşten solmuş' veya 'ateş buharı' olarak çevrilmiştir. [4] [2] Dilbilimci Jan de Vries'e göre, hrokkinn'e ('kıvırcık; kırışıklık') bağlı hyr- ('ateş') kökü ile oluşturulan bileşiktir. [4] Akademisyen John Lindow, belki de karanlık, buruşuk bir görünüme atıfta bulunarak 'ateşten dumanlanmış' çeviriyi önerdi. [3]
Onaylar
Edda
Snorri Sturluson'un Gylfaginning'inde, Baldr'ın cenazesinde karısı Nanna'nın kederden öldüğü ve onun yanına mezarının üzerine yerleştirildiği ve böylece Hel'deki kocasına katıldığı anlatılır. Baldr'ın gemisi Hringhorni, bu tür gemilerin en büyüğüydü ve tanrının cenaze gemisi olarak hizmet verecekti. Ancak hiç kimse tekneyi denize indirmiş gibi görünmüyordu.
Tanrılar daha sonra Jötunheimr'dan gelen Hyrrokkin'in yardımını aldı ve dizgin olarak yılanlarla dev bir kurda ulaştı. Odin hayvana bakmak için dört Berserker çağırdı, ancak önce bilinçsiz hale getirmeden onu kontrol edemediler. Dev, sismik gücüyle kayığı suya yuvarladı. Bu, dünyanın sarsılmasına ve makaraların ateşe vermesine neden olarak Thor'u kızdırdı. Çekiç Mjöllnir ile Hyrrokkin'i öldürmek üzereydi, ancak diğer tanrılar onu bağışmasında ısrar etti.
En æsirnir tóku lík Baldrs, sævar'a kadar fluttu. Hringhorni, Baldr'ları atlıyor Hann var allra skipa mestr. Hann vildu goðin fram setja ok gera þar á bálför Baldrs, en geç gekk hvergi fram. Þá var gönderildi í Jötunheima eftir gýgi þeiri, er Hyrrokkin hét. En er hon kom ok reið vargi ok hafðý höggorm at taumum, þá hljóp hon af hestinum, en ðinn kallaði til berserki fjóra at gæta hestsins, ok fengu þeir eigi haldit, nema þeir felldi hann. Þá gekk Hyrrokkin á framstafn nökkvans ok hratt fram í fyrsta viðbragi, svá at eldr hraut ór hlunnunum ok lönd öll skulfu. Þá varð Þórr reiðr ok greip hamarinn ok myndi þá brjóta höfuð hennar, áðr en goðin öll báðu henni friðar. Guðni Jónsson baskısı | İsir daha sonra cesedi aldı ve Baldur'un dünyanın en büyüğü için geçen gemisi Hringhorn'un durduğu deniz kıyısına taşıdı. Ancak Baldur'un cenazesini üzerine yığmak için fırlatmak istediklerinde, kıpırdatamadılar. Bu konjonktürde, bir kurdun üstüne binmiş, dizgin için yılanları bükmüş olan Hyrrokin adlı bir dev için Jotunheim'a gönderdiler. Odin iner inmez, dört Berserkir'e atını sımsıkı tutmasını emretti, ancak onlar, amaçlarını gerçekleştirebilmeleri için hayvanı yere atmak zorunda kaldılar. Hyrrokin daha sonra gemiye gitti ve tek bir dokunuşla gemiyi suya indirdi, ancak hareket o kadar şiddetliydi ki, ateş silindirlerden parıldadı ve yeryüzü her yeri salladı. Gördüğünde öfkelenen Thor, çekiçini kavradı ve ama İşir'in müdahalesi yüzünden kadının kafatasını kırmış olacaktı. |
Ayrıca anonim bir skald tarafından trol kadınlar listesinde de bahsediliyor:
Viking Çağı
10.yüzyılın sonlarında Thor'a hitaben iki korunmuş parçada Hyrrokkin, Baldur'un cenazesinde gök gürültüsü tanrısı tarafından öldürülen jötnar'dan bahseder:[3]
|
|
|
MS 985 yıllarında batı İzlanda'da Úlfr Uggason tarafından bestelenen ve kısmen Düzyazı Edda'da korunan Húsdrápa (House-Lay) şiiri de Baldr'ın cenazesinde Hyrrokkin'e atıfta bulunuyor gibi görünüyor: [3]
- "Dağların çok güçlü Hild'i [devlik] [5], deniz-Sleipnir'in [gemisinin] öne doğru ilerlemesine neden oldu, ancak Hropt'un [Odin'in] miğfer alevlerinin [savaşçılarının] avcıları bineğini düşürdü."
Ayrıca bakınız
- Yılan-cadı taşı, iki yılanı kavrayan bir dişi tasvir eden resim taşı
Kaynakça
- Andrén, Anders; Jennbert, Kristina, (Edl.) (2006). "What's in a Name? An Archeological Identity Crisis for the Norse Gods (and Some of their Friends)". Old Norse Religion in Long-Term Perspectives: Origins, Changes, and Interactions. Lund: Nordic Academic Press. s. 181. ISBN 91-89116-81-X.
- Orchard 1997.
- Lindow 2001.
- de Vries 1962.
- Hild or Hildr in this context is simply a kenning for "giantess" generally and Hyrrokkin specifically.
Kaynakça
- Altnordisches Etymologisches Worterbuch. 1977. Brill. 1962. ISBN 978-90-04-05436-3.
- Edda. 1995. Everyman. 1987. ISBN 0-460-87616-3.
- Norse Mythology: A Guide to Gods, Heroes, Rituals, and Beliefs (İngilizce). Oxford University Press. 2001. ISBN 978-0-19-983969-8.
- Dictionary of Norse Myth and Legend. Cassell. 1997. ISBN 978-0-304-34520-5.