Jonathan Goldstein (yazar)

Jonathan Goldstein (22 Ağustos 1969 doğumlu)[1] Amerikalı-Kanadalı yazar ve radyo yapımcısıdır. Goldstein, Heavyweight, This American Life ve WireTap gibi radyo programları ve podcast'ler üzerinde çalıştı. Goldstein'ın çalışmaları, "yirminci yüzyılın sonları ve yirmi birinci yüzyılın başlarında Birleşik Devletler'de potansiyel olarak gözden kaçan azınlıklar olarak Yahudilerin ve Kanadalıların konumlandırılmasının" temsilcisi olarak akademik olarak incelenmiştir.[2]

Jonathan Goldstein
Goldstein (sağ), 2014'te
Doğum 22 Ağustos 1969 (1969-08-22)
Brooklyn, New York, A.B.D
Milliyet Amerikan-Kanadalı
Eğitim McGill Üniversitesi
Concordia Üniversitesi
Meslek Yazar, radyo yapımcısı
Önemli eser(ler) Lenny Bruce Is Dead (2001)

Hayatı

Goldstein, Brooklyn, New York'ta, Buzz ve Dina Goldstein'nın çocuğu olarak dünyaya geldi ve burada ailesiyle, annesinin memleketi Quebec, Montreal'e taşınmadan önce hayatının ilk dört yılını geçirdi.[3][4] Aile, Laval banliyösüne yerleşti.[5] Goldstein, McGill Üniversitesi'ne başladı[6] ve daha sonra Concordia Üniversitesi'nde yaratıcı yazarlık alanında bir yüksek lisans programını tamamladı.[7]

Kariyer

Goldstein, mezun olduktan sonra tele-pazarlama sektöründe on yıl boyunca yazmaya ve okumaya devam ederek kendini geliştirdi.[8] Bu sırada This American Life programı 'Plan B'de konuştu.[9]

Radyo

2000 yılında CBC yaz radyo programı Road Dot Trip'e[4] ev sahipliği yaptı ve Dispatches ve Outfront gibi şovlara katkıda bulundu.[10] 2000 yılında, Ira Glass'ın popüler halk radyo programı This American Life'da çalışmaya seçildikten sonra kariyeri yükseldi. Goldstein, şovda yapımcı olarak çalışmak için Chicago'ya taşındı. Goldstein'ın birçok parçası, katkıda bulunan bir editör olduğu This American Life'da yer aldı. 2000'den 2002'ye kadar gösterinin de yapımcısıydı.[11]

Goldstein 2002'de Montreal'e döndü ve CBC Radio One için birkaç proje üzerinde çalışmaya başladı. 2004'te çıkış yapan ve 2015'te sona eren WireTap'a ev sahipliği yaptı. Programda telefonla anlatılan hikâyeler yer aldı.[11]

Mayıs 2014'te Goldstein, mizah yazarı John Hodgman'ın komedi programı podcast'i Judge John Hodgman'da bir "tanık" olarak canlandırdı.[12]

Goldstein, Eylül 2016'da podcast ağı Gimlet Media ile yeni bir podcast olan Heavyweight'e başladı.[13]

Goldstein, Public Radio Exchange yayın kurulu üyesidir.

Yazarlık

2001'de Goldstein'ın ilk romanı Lenny Bruce Is Dead, Coach House Books tarafından yayınlandı.[14] Goldstein ayrıca, bir Hasidic Elvis taklitçisi ve hahamın Elvis Presley'in Yahudi kökenlerinin izini sürme arayışını anlatan Schmelvis: In Search of Elvis Presley's Jewish Roots'in Max Wallace ile ortak yazarıdır. Goldstein'in yazıları ayrıca The New York Times Magazine, Saturday Night, The New York Times, The Walrus, GQ, The Journey Prize Anthology ve National Post'ta da yayınlandı. Ayrıca, en önemlisi carwash the size of a peach olmak üzere bir dizi küçük yayını da kendi yaptı.[15]

Diğer

Eylül 2007'de, WireTap yapımcısı Mira Burt-Wintonick, Goldstein ve Gregor Ehrlich'in yer aldığı kısa bir film olan "Superstar of the Netherlands"ı YouTube'da yayınladı.[16] Şubat 2008'de Goldstein, internetin doğasına komik bir bakış olan kısa "The Future is Yesterday" başlıklı CBC Web 3.0 internet projesini başlattı.[17]

Özel Hayatı

Goldstein, Montreal, Chicago[18][19] ve New York City'de yaşadı.[4]

Goldstein, yazar Heather O'Neill ile 2007'de sona eren bir ilişki içindeydi.

Goldstein, 2015 yılında radyo yapımcısı Emily Condon ile evlendi. Oğulları Aralık 2016'da doğdu.

Bibliyografi

Kitaplar
  • Lenny Bruce Is Dead (ISBN 1552450694, 2001)
  • Ladies and Gentlemen, the Bible! (ISBN 1594483671, 2009)
  • I'll Seize the Day Tomorrow (ISBN 014317388X, 2012)
  • Schmelvis: In Search of Elvis Presley's Jewish Roots (with Max Wallace) (ISBN 155022462X, 2002)

Denemeler
  • Goldstein, Jonathan (Mar–Apr 2013). "Joe Frank". The Believer. 11 (3): 63–70.

Ödüller
  • ReLit Award (Regarding Literature Award) (2001)
  • Third Coast International Audio Festival: Gold Prize (2002)
  • Canadian National Magazine Awards: Silver Award for Humour (2004)
  • The New York Festivals: Gold World Medal for Best Regularly Scheduled Comedy Program (2006) for WireTap

Kaynakça
  1. "Hays, Matthew (August 27, 2008). "Play it again, Sam—if only to placate the alien hordes". The National Post". 7 Ağustos 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. "Lambert, Josh (2016), "The Sound of "New Jews": David Rakoff and Jonathan Goldstein", Studies in American Jewish Literature, Penn State University Press, 35 (2): 233–256". 3 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  3. "Soloman, Heather. "Goldstein taps into neuroses for radio show". CJNews.com. The Canadian Jewish News. Archived from the original on September 24, 2005. Retrieved January 27, 2007". 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  4. "Goldstein, Jonathan (May 15, 2015). "Jonathan Goldstein, The Art of Podcasting No. 17 (Interviewed by Devon Taylor)". TheTimbre.com". 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  5. "Grant, Alyson (November 16, 2005). "Almost eavesdropping". The Montreal Gazette. p. D.1." 15 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  6. "Goldstein, Jonathan (July 7, 2000). "We Never Got Along: A letter from Jonathan Goldstein, on an old flame". openletters.net".
  7. "Hays, Matthew (January 8, 2002). "A devotee of life's Zamboni moments". The Globe and Mail. p. R.3." 23 Temmuz 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  8. "Lewis, Sydney. "Jonathan Goldstein". The Transom Review; transom.org". 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  9. ""Plan B". This American Life". 3 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  10. ""RoadDotTrip seeks the heart of Canada: CBC radio show sets up Goldstein as one-man crew;". The Edmonton Journal. July 1, 2000. p. C.5." 15 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  11. Whyte, Murray (December 18, 2005). "Tapping into radio's creative potential; Wiretap Reality, fiction mix en route to a higher purpose Wiretap;". The Toronto Star. p. C.13.
  12. "Smith, Julia (15 May 2014). "Judge John Hodgman Episode 160: The French Correction". MaximumFun.org. Retrieved 2014-05-15". 17 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  13. ""About Heavyweight". GimletMedia.com. Gimlet Media". 18 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  14. "ReLit Award winners named". The St. John's Telegram. June 16, 2002. p. A.4.
  15. "KS (Summer 1998). "Zine Review: a car wash the size of a peach". BrokenPencil.com". 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  16. "Burt-Wintonick, Mira. "Superstar of the Netherlands". YouTube. Retrieved September 28, 2007". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  17. ""CBC Web 3.0". cbcweb3point0.wordpress.com. February 22, 2008. Retrieved April 10, 2008". 18 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  18. Stoffman, Judy (December 13, 2006). "Lyrical Lullabies; Heather O'Neill's first novel, inspired by her hardscrabble childhood, draws raves". The Toronto Star. p. D.4.
  19. "Q&Q Staff (November 2006). "Bringing up Baby: Heather O'Neill's debut novel brings magic to a grim inner-city childhood". Retrieved September 27, 2016". 6 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.

Dış Bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.