Manitu
Manitu, kimi Amerika Kızılderilileri tarafından kullanılan bir terim olup, Algonkin halklarına göre, gözle görülmez, gizemli bir güçtür. İnsan kendisine sağladığı bireysel enerjiyi manitu’dan edinir. Kabile şamanları insanlara yardım amacıyla bu güçle irtibat kurabilirler. Bu güç Siu Kızılderilileri’nde "Wakan", İroquois Kızılderilileri’nde ise "Orenda" adını almıştır. Kızılderililerdeki bu kavramın çeşitli kültürlere ait birçok gelenekte prana, mana, qi ya da ch’i gibi çeşitli adlarda belirtilen evrensel yaşam gücü kavramıyla hemen hemen eş olduğu görülmektedir. Fakat Kızılderili geleneklerinde, manitu teriminin başına “yüce” sözcüğü getirildiğinde terim çok farklı bir anlam kazanır : “Yüce Manitu” tüm yaratılışı canlandıran, ahengi sağlayan, her şeyin en güçlüsü olan “Ulu Ruh” anlamına gelir.
Adlandırma
- Ojibvaca manidoo («ruh»). Ayrıca, iki ruhlu teriminnin çıkış kaynağıdır: niizh manidoowag (harfiyen «iki ruhlu» < niizh «iki» + manidoo «ruh»)[1]
- Ova Kricesi manito. Yaratıcı güce Kisemanito adı verilir[2].
Kaynakça
- Jocelyn Baird, Just Semantics? The Battle Between Two-spirit and Berdache 12 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Cree Language and Culture 27 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 12-year Program Guide to Implementation, Kindergarten to Grade 3, 2009
- Dictionary of Mysticism, Nevill Drury