Marina Warner

Dame Marina Sarah Warner (d. 1946), İngiliz romancı, kısa öykü yazarı, tarihçi ve mitograf. Feminizm ve mitolojiye ilişkin pek çok kurgu kitapları ile tanınmaktadır. The London Review of Books, New Statesman, Sunday Times, The Telegraph ve Vogue gibi pek çok yerde yazılar yazdı.[1] Birçok üniversitenin fakültelerinde dersler verdi ve misafir öğretim üyesi olarak görev yaptı.[2]

Dame Marina Warner
Doğum Marina Sarah Warner
1946 (73-74 yaşında)
Londra, Ingiltere
Meslek Mitograf, romancı, öğretim görevlisi, profesör
Resmî site
marinawarner.com

2014'te Essex Üniversitesi'nde Edebiyat, Sinema ve Tiyatro Çalışmaları Bölümü'ndeki profesörlük görevinden istifa etti ve İngiltere'deki "kâr amacı gütmeyen iş modeli" üniversitelerine yönelik hareketleri sertçe eleştirdi.[3] 2017'de Royal Society of Literature (RSL) başkanlığına seçildi ve RSL'nin kuruluşu 1820'den bu yana bir kadın ilk kez bu görevi seçilmiş oldu.[4][5][6]

İlk yılları

Marina Warner, İngiliz bir baba ve İtalyan annenin çocuğu olarak Londra'da doğdu. Babasının dedesi İngiliz kriketçisi Sir Pelham Warner'dır.[7] Kahire, Brüksel ve Berkshire, İngiltere'de büyüdü. St Mary's School, Ascot'ta okudu. Oxford'daki Lady Margaret Hall'da Fransızca ve İtalyanca eğitimi aldı. 1971'de William Shawcross'la evlendi ve bu evliliğinden Conrad adında bir oğlu oldu.[8] Çift 1980'de boşandı.[9]

Kariyeri
No Go the Bogeyman'den çizim

İlk kitabı The Dragon Empress: The Life and Times of Tz'u-hsi, Empress Dowager of China, 1835–1908, 1972'de yayımlandı ve ardından 1976'da Roma Katolik Meryem'in azizliğine ilişkin bir çalışma olan Alone of All Her Sex: The Myth and the Cult of the Virgin Mary piyasaya sunuldu. Bu çalışmaların ardından 1981'de Joan of Arc: The Image of Female Heroism ve 1985'te Monuments & Maidens: The Allegory of the Female Form yayımlandı.

Warner'ın The Lost Father romanı 1988'de Man Booker Ödülü final listesinde yer aldı. Kurgu olmayan kitabı From the Beast to the Blonde: On Fairy Tales and Their Tellers, 1996'da Mitopedik Ödülü kazandı. No Go the Bogeyman: On Scaring, Lulling, and Making Mock 2000'de yayımlandı ve British Academy'nin Rose Mary Crawshay Ödülü'nü kazandı. The Leto Bundle (2001) ve Indigo (1992) yazarın diğer romanlarıdır. Aralık 2012'de BBC Radio Four'da Grimm Kardeşler hakkında bir program sundu.1984 yılında Kraliyet Edebiyatı Derneği Üyesi olarak seçildi.

21 Haziran 2006'da Oxford Üniversitesi'nden fahri doktora derecesi (DLitt) aldı. Exeter (1995), York (1997) ve St Andrews (1998)'den onursal derece alırken Sheffield Hallam Üniversitesi (1995), Kuzey Londra Üniversitesi (1997), Tavistock Enstitüsü (Doğu Londra Üniversitesi, 1999), Oxford Üniversitesi (2002), Royal Sanat Üniversitesi (2004), Kent Üniversitesi (2005), Leicester Üniversitesi (2006) ve King's College London (2009) gibi yerlerden fahri doktorluk aldı.

Bibliyografya
  • The Dragon Empress: Life and Times of Tz'u-hsi 1835–1908 (Weidenfeld & Nicolson, 1972)
  • Alone of All Her Sex: The Myth and the Cult of the Virgin Mary (Weidenfeld & Nicolson, 1976) 0-330-28771-0
  • In a Dark Wood (Weidenfeld & Nicolson, 1977)
  • Queen Victoria Sketch Book (Macmillan, 1979)
  • The Crack in the Tea-Cup: Britain in the 20th Century (André Deutsch, 1979)
  • Joan of Arc: The Image of Female Heroism (Weidenfeld & Nicolson, 1981)
  • The Impossible Day (Methuen, 1981)
  • The Impossible Night (Methuen, 1981)
  • The Impossible Bath (Methuen, 1982)
  • The Impossible Rocket (Methuen, 1982)
  • The Skating Party (Weidenfeld & Nicolson, 1982)
  • The Wobbly Tooth (André Deutsch, 1984)
  • Monuments and Maidens: The Allegory of the Female Form (Weidenfeld & Nicolson, 1985)
  • The Lost Father (Chatto & Windus, 1988)
  • Into the Dangerous World (Chatto & Windus, 1989)
  • Imagining a Democratic Culture (Charter 88, 1991)
  • Indigo (Chatto & Windus, 1992)
  • L'Atalante (British Film Institute, 1993)
  • Mermaids in the Basement (Chatto & Windus, 1993)
  • Richard Wentworth (Thames & Hudson, 1993)
  • From the Beast to the Blonde: On Fairy Tales and Their Tellers (Chatto & Windus, 1994)
  • Managing Monsters: Six Myths of Our Time (Reith Lectures) (Vintage, 1994)
  • Wonder Tales: Six Stories of Enchantment (editor) (Chatto & Windus, 1994)
  • Six Myths Of Our Time: Little Angels, Little Monsters, Beautiful Beasts, and More (New York: Vintage Books, 1995)
  • Donkey Business Donkey Work: Magic and Metamorphoses in Contemporary Opera (University of Wales, 1996)
  • The Inner Eye: Art beyond the Visible (National Touring Exhibitions, 1996)
  • No Go the Bogeyman: Scaring, Lulling and Making Mock (Chatto & Windus, 1998)
  • The Leto Bundle (Chatto & Windus, 2001)
  • Fantastic Metamorphoses, Other Worlds (Oxford University Press, 2002)
  • Murderers I Have Known and Other Stories (Chatto & Windus, 2002)
  • Collected Poems by Sally Purcell - preface (Anvil Press, 2002)
  • Signs & Wonders: Essays on Literature and Culture (Chatto & Windus, 2003)
  • Phantasmagoria (Oxford University Press, 2006)
  • Stranger Magic: Charmed States & The Arabian Nights (Chatto & Windus, 2011)
  • Once Upon a Time - A Short History of Fairy Tale (Oxford University Press, 2014)
  • Fly Away Home (Salt Publishing, 2015)

Kaynakça
  1. Zeljka Marosevic, "Critical Thinking #5: Marina Warner" 6 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Prospect, 8 May 2014.
  2. "Other activities" 24 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., MarinaWarner.com; accessed 1 January 2015.
  3. Jonathan Brown, "Marina Warner compares UK university managers to 'Chinese communist enforcers'" 16 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Independent, 3 September 2014.
  4. "Royal Society of Literature elects Marina Warner as its first female President", Press Release, The Royal Society of Literature, 2017.
  5. "First woman boss for RSL", BookBrunch, 17 March 2017.
  6. "Professor Marina Warner elected first female President of the Royal Society of Literature", Birkbeck, University of London, 6 April 2017.
  7. Marina Warner, "My grandfather, Plum", The Guardian, 11 June 2004.
  8. Rebecca Guinness, "London Artist Conrad Shawcross Makes His Mark in New York", Vanity Fair, 12 June 2009.
  9. Entry in Who's Who.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.