NATO bayrağı

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün (NATO) bayrağı, dört kardinal yönden yayılan dört beyaz çizgiyle beyaz bir pusula gül amblemi ile yüklü koyu mavi bir alandan oluşur. NATO'nun kurulmasından üç yıl sonra kabul edilen, 14 Ekim 1953'ten beri NATO'nun bayrağı olmuştur. Mavi renk Atlantik Okyanusu'nu sembolize ederken, daire ise birlik anlamına gelir.

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü
Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün bayrağı
Ayrıntılar
Kullanan(lar) NATO
Kabul tarihi 14 Ekim 1953
Oran 2:3 ve 1:2[1]
Tasarım Koyu mavi (Pantone 280) bir arka fonun üzerinde dört beyaz çizgi yayan bir beyaz pusula figürü.
Kullanımı Diğer
General Dwight Eisenhower NATO tarafından kullanılan ilk bayrağın önünde, 8 Ekim 1951.
1951'den 1953'e kadar NATO tarafından kullanılan Avrupa Müttefik Kuvvetleri yüksek karargahının bayrağı.

Tarihi

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü, on iki ülkenin Sovyetler Birliği'nden algılanan tehdide karşı koymak için Kuzey Atlantik Antlaşması'nı imzaladığı 4 Nisan 1949'da kuruldu.[2] NATO tarafından kullanılan ilk bayrak, 5 Ekim 1951'de, tasarlamaya yardımcı olan General Dwight Eisenhower tarafından açıklandı.[3] 1951 bayrağı, hala bayrağı kullanan Avrupa Müttefik Kuvvetleri yüksek Karargahı'nın (SHAPE) arması olan yeşil bir alandan oluşuyordu. NATO, yeni kurulan bilgi Politikası Çalışma Grubu tarafından ele alınan bir görev olan onu şekilden ayırt etmek için bir amblem aramaya başladı. Birkaç tartışmadan sonra, amblemini içeren organizasyon için bir bayrağın gerekli olduğu ve bunu Kuzey Atlantik Konseyi'ne tavsiye edeceği sonucuna vardı. Konsey, Anlaşmanın "barışçıl amacını" vurgulamanın yanı sıra tasarımın "basit ve çarpıcı" olması gerektiğini belirtti; birkaç öneri reddedildi. NATO amblemi nihayet 14 Ekim 1953'te kabul edildi. Karar, NATO'nun ilk Genel Sekreteri olan 1. Baron Ismay olan Hastings Ismay tarafından tam iki hafta sonra 28 Ekim'de açıklandı ve burada seçilen tasarımın arkasındaki sembolizmi de detaylandırdı.[4] Bayrağı "basit ve zararsız" olarak nitelendirdi.[5] Bununla birlikte, bayrak evrensel olarak iyi karşılanmadı ve örneğin bayrağı "garip ve yabancı bir paçavra" olarak kınayan ABD Kongre Üyesi John Travers Wood'dan eleştiri aldı.[6] Açıklamaları, Atlantik Müttefik Yüksek Komutanı'nın Norfolk, Virginia'daki ABD bayrağının yerine NATO bayrağının getirildiği iddia edilen bir olayın ışığında yaptı.

Modern bayrak ilk olarak 9 Kasım 1953'te Paris'teki Atlantik sergisinin açılış töreninde çekildi.[4][7] Ancak olay hakkında çok az şey biliniyor çünkü etkinlikte yapılan konuşmanın dokümantasyonu mevcut değil.[4]

Sembolizm

Bayrağın renkleri kültürel, politik ve bölgesel anlamlar taşır. Koyu mavi alan Atlantik Okyanusu'nu temsil ederken, daire NATO üyesi ülkeler arasında birliği temsil ediyor. Pusula gülü, üye devletlerin ulaşmaya çalıştığı hedef olan barış yoluna giden yönü sembolize ediyor; bir kez güncellendi.[4][8]

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 17 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017.
  2. Cavendish, Richard (1999). "The Founding of NATO". History Today. 49 (4). 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014.
  3. Associated Press (6 Ekim 1951). "NATO Flag is Raised at Ike Headquarters". Cincinnati Enquirer.
  4. "The Birth of the Emblem". NATO.int. North Atlantic Treaty Organization. 12 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2016.
  5. "NATO: The Colors". Time. 9 Kasım 1953. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014.
  6. "Idaho Lawmaker Raps NATO Flag". The Spokesman-Review. Associated Press. 18 Nisan 1952. s. 12. 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014.
  7. "NATO Flag Flown". Toledo Blade. Reuters. 10 Kasım 1953. s. 2. 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014.
  8. "Le Drapeau de L'OTAN—The Flag of NATO" (PDF). CPVA.ca. Canadian Peacekeeping Veterans Association. 13 Haziran 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2014.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.