Nuri Çavuş
Nuri Çavuş ya da Arabın Nuri Ağa (d. 1880, Kütahya; ö. 1955, Kütahya) Kütahyalı halk ozanı.[1]
1880'de Kütahya'da doğdu. Ünlü Pesendî'nin son dönemlerini gördü. Pesendî'nin çırağı, Dülgerin Hüseyin Ağa'nın dostu olan saz üstadı çok iyi bağlama çalar ve Kütahya yöresi türkülerini icra ederdi. Fakir bir yaşam sürmüş, bir kez nişanlanmasına rağmen yoksulluktan dolayı yürümemiş ve hiç evlenmemiştir. Ömrü kahvehanelerde, hanlarda ve gezek ortamlarında saz çalarak geçmiştir. Fırınlar üzerinde bir göz odada barınmış, hâli vakti yerinde olanların yardımlarıya yaşamını sürdürmüştür.
Dülgerin Hüseyin Ağa ile yakın arkadaşlıkları olmuş, beraber çok çalıp söylemişlerdir. İçkiye düşkün olan iki halk ozanı, Türk Kurtuluş Savaşı sonrası yokluk yıllarında parasızlıktan tencereye ekmek doğrar, üzerine ispirto dökerek kaşıklayarak karınlarını doyurur ve efkar dağıtırlarmış.[2]
Kambur Celal, Terzi Sadık Türk, Hisarlı Ahmet kendisinden feyzalmışlardır. Cebinde taşıdığı küçük nargilesini ve curasını yanından hiç ayırmayan sanatçı 1955'te Kütahya'da ölmüştür.[3]
Kaynakça
- "Kütahya Müzik Kültürü". Türkiye Kütahya Portalı. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020.
- Ressam Ahmet Yakupoğlu, Kundukviran bahçelerinden resim yapmaktan gelirken Ok Meydanı mevkiinde Nuri Çavuş ve Dülgerin Hüseyin ile karşılaşmış ve bu hadiseye tanık olmuştur
- Mustafa Salün, Sazımız, Sözümüz Türkülerimiz, Öykülerimiz İle Kütahya, KÜTAV, 1997, s, 55