Olimpia Maidalchini

Olimpia Maidalchini (26 Mayıs 1594 - 27 Eylül 1657), (Olympia olarak da yazılır) veya Donna Olimpia, Pamphili ailesinden gelen Papa X. Innocentius'un (1644 - 1655) erkek kardeşinin karısıdır.

Olimpia Maidalchini

Yaşamı

Maidalchini, müteahhit Sforza Maidalchini ile Vittoria Gualterio'nun kızı olarak Viterbo'da dünyaya geldi. Annesi Orvieto ve Roma'nın soylularından, Viterbo'nun aristokratlarından, Viterbo piskoposo ve Fransa papalık elçisi Sebastiano Gualterio'nun torunuydu. Maidalchini'nin ailesi çok varlıklı olmamasına rağmen iki zengin adamla evlendi. İkinci eşi Pamphilio Pamphili ileride Papa X. Innocentius olacak Kardinal Giambattista'nın erkek kardeşiydi.

Eşinin vefatının ardından, Maidalchini, Papa'nın güvendiği bir danışmanı oldu. Innocentius akraba olarak seçebildiği kardinalleri Maidalchini'nin yakınlarından seçti: Oğlu Camillo Francesco Maria Pamphili, yeğeni Francesco Maidalchini ve kuzeni Camillo Astalli.[1][2] 14 Kasım 1644'te, X. Innocentius, Maidalchini'nin oğlu Camillo'yu kardinal, kilise yöneticisi, Avignon papa temsilcisi, papalık baş mahkemesi bakanı ve Segnatura di Giustizia olarak bilinen hukuk mahkemesinin yüksek rütbeli bir üyesi olarak atadı. Camillo Pamphili, gerçekte bakanlık görevini Kardinal Giovanni Giacomo Panciroli ile paylaşıyordu.[2] 21 Ocak 1647'de Camillo, Papa VIII. Clement'in torunu ve Paolo Borghese'nin dulu Olimpia Aldobrandini ile evlenmek için kardinallikten vazgeçtiğini açıkladı.[2]

Bunun üzerine X. Innocentius, Olimpia Maidalchini'nin on yedi yaşındaki kuzeni Francesco Maidalchini'yi Camillo'nun yerine atamak istedi. Fakat Francesco, yetersiz bulundu ve görüşmesi utanç verici geçti.[2] Bu olayın ardından, Innocentius, Camillo Astalli'yi evlat edindi ve ona 19 Eylül 1650'de ona ve Palazzo Pamphili'ye kardinallik yetkisi verdi.[3] Fakat, Olimpia, Astalli'yi görevden aldırarak, Roma'dan gönderilmesini sağladı ve böylece "evin tek hakimi" oldu.[3] X. Innocentius, Maidalchini'nin etkisiyle Fabio Chigi'yi (ileride Para VII. Alexander) Almanya'dan çağırdı ve 10 Şubat 1652'de Kardinallik unvanı verdı.

Papalık tarihçisi Ludwig von Pastor'e göre Papa X. Innocentius'un şanssızlığı, yakınlarından kardinal olarak atayabileceği ve o pozisyonun gerektirdiği özelliklere sahip tek akrabasının bir kadın olmasıydı.[2]

Geriye kalanlar

Maidalchini'nin ünü ve döneminin insanlarının ona bakış açısı Doria Pamphilj Galeri'de sergilenen Alessandro Algardi'nin yaptığı övücü yanı olmayan büstünde (1650) görülebilir. Maidalchini, X. Innocentius'a ulaşmak isteyen herkesi engellemeyi başardı ve Papa'yı kendi finansal gelirini arttırmak için kullandı. Büstündeki örtülü giyiniş, ne Maidalchini'nin ne de akrabalarından birinin X. Innocentius'a 1655'teki vefatından sonra bir cenaze töreni düzenlemediğinin ve cenaze masraflarının Papa'nın esk kahyası tarafından karşılandığının bir göndermesidir.[4] X. Innocentius'un ölümünün ardından, Maidalchini papalık sarayındaki tüm hazineyi üç gün içinde başka bir yere taşımış ve bu sırada papanın cesedi saklanarak, ölümü gizlenmişti.[5]

Bazı tarihçiler X. Innocentius'un Maidalchini'nin kontrolü altında hareket ettiğini iddia etmektedir.[6] Bu bilgi Roma'daki Pasquino'ların üzerine sık sık yazılırdı ayrıca Fransız (Innocentius Fransızlara karşı İspanyollar'ın tarafındaydı[7]) ve Protestan[2] kaynaklarına da bu şekilde geçmiştir. Katolik Encyclopedia'da Maidalchini, adalet aşığı, masum X. Innocentius'un papalık döneminin büyük bir lekesi olarak tanımlanmıştır.[8] Maidalchini, bazen La Papessa (Kadın Papa) olarak anıldı.[9] Bazı kaynaklar ise Maidalchini'nin Papa'nın sevgilisi olduğunu iddia eder ve kadını bir eczacının yardımıyla, dinsel görevleri satmak için kardinalleri zehirlemekle suçlar.[9] Alman tarihçi Leopold von Ranke ise kadının X. Innocentius'un sevgilisi olduğunu reddetmektedir.[3]

Kaynakça
  1. Chadwick, Owen (1981). The Popes and European Revolution. Oxford University Press. ss. 303. 0198269196.
  2. Philippe, Boutry (2002). "Innocent X". The Papacy: An Encyclopedia. Routledge. ss. 801-802. 0415922283.
  3. Williams, 2004, sayfa 110.
  4. Harris, Ann Sutherland (2005). Seventeenth-century art & architecture. Laurence King Publishing. s. 93. 1856694151.
  5. Williams, George L. (2004). Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes. Laurence King Publishing. s. 4. 0786420715.
  6. Stearns, Peter N. (2001). The Encyclopedia of World History: Ancient, Medieval, and Modern, Chronologically Arranged. Houghton Mifflin Books. ss. 333. 0395652375.
  7. Williams, 2004, p. 109.
  8. Katolik Encyclopedia'da X. Innocentius maddesi
  9. León, Vicki (1999). Uppity Women of the Renaissance. Conari. ss. 55. 157324127X.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.