POS cihazı

POS cihazı kredi kartlarının işlem yapabilmesi için sokulduğu cihazdır. POS, Point of Sale'in kısaltmasıdır. Bu cihazlar POS veya POS aleti olarak da bilinir. Kredi kartı üreten her bankanın müşterilerine kolaylık olması amacıyla, üye iş yerleri aracılığıyla POS cihazı ile hizmet vermesi gerekmektedir.

Tipik bir POS cihazı
Bir market kasasında bulunan Halkbank ve Garanti BBVA POS cihazları

Son zamanlarda temassız ödeme de yaygındır. Terminal tipik olarak PIN girmek için güvenli bir tuş takımı (PINpad olarak adlandırılır), ekran, ödeme kartlarından bilgi alma aracı ve yetkilendirme için ödeme ağına erişmek için bir ödeme sisteminden oluşur. Ingenico, Verifone, PAX Technology gibi üreticiler bununmakdadır.[1] Ödeme zamanı MasterCard, VISA, American Express gibi sistemler kullanılır.

Bir ödeme terminali, bir satıcının gerekli kredi kartı ve banka kartı bilgilerini almasına ve bu verileri tüccar servis sağlayıcısına veya bankaya yetkilendirmesi ve son olarak da tüccara fon transferi yapmasına izin verir.[2] Terminal, satıcının veya müşterisinin bilgileri yakalamak için cihazın yakınında bir kartı kaydırmasını, takmasını veya tutmasını sağlar. Genellikle satış noktası sistemlerine bağlanırlar, böylece ödeme tutarları ve ödeme onayı otomatik olarak satıcı perakende yönetim sistemine aktarılabilir.[3] Terminaller ayrıca, tüccarın müşteriye kartını ve kişisel kimlik numarasını (PIN) göstermeden önce terminale yapılan tutarı girdiği bağımsız modda da kullanılabilir.

Günümüzde kart terminallerinin çoğu, hücresel ağ bağlantıları ve Wi-Fi üzerinden veri iletiyor. Eski terminaller standart telefon hattı veya Ethernet bağlantıları üzerinden iletişim kurar. Bazıları ayrıca, bağlantı kurulduğunda işlemsel verileri ağ geçidi işlemcisine iletilecek önbellekleme yeteneğine sahiptir; Bunun en büyük dezavantajı, kartın işlendiği sırada derhal izin verilememesidir ve bu da başarısız ödemelere neden olabilir.[4] Kablosuz terminaller Bluetooth, Wi-Fi, hücresel, veya hatta uzak bölgelerdeki ve uçaklardaki uçaklardaki uydu ağlarını kullanarak kart verilerini iletir.

Ödeme terminallerinin geliştirilmesinden önce, tüccarlar kart bilgilerini manuel olarak ele alacaktır ("ZipZap" makineleri olarak adlandırılanlar kullanılarak). Ödeme terminallerinin geliştirilmesi, işlem işlem sürelerinin azalması ve ödemelerin derhal yetkilendirilmesiyle verimlilik avantajı tarafından yönlendirildi. Güvenlik açısından, terminaller uçtan uca veri şifreleme ve denetim fonksiyonları sağlar. Yine de, bazı POS pin pad malware durumları olmuştur. Kart terminallerinde kayma olasılığı da var ve bu EMV standartlarını kullanarak bilgi yakalamak için manyetik şeridi kullanmaktan uzaklaşmaya yol açtı.[3]

Bir satıcı, bir PC veya akıllı telefon gibi bir mobil cihazda çalışan bir terminal uygulamasını kullanarak, tahsis edilmiş kredi kartı terminali donanımının işlevselliğini değiştirebilir. Genellikle, manyetik şeritli kart verilerini uygulamaya aktarabilen özel donanım okuyucularla çalışırlar; bununla birlikte akıllı kartlarla da çalışan (EMV gibi teknolojiyi kullananlar) akıllı kartlarla çalışanlar da vardır, ancak bu akıllı telefon okuyucularında nadiren görülür. Gerekli donanımın bulunmaması durumunda, bu uygulamalar genellikle kart numarasının ve diğer verilerin elle girilmesini destekler. Ek olarak, çoğu zaman ek harici donanım gerektirmeden temassız veya mobil cihaz ödeme yöntemlerine uyum sağlamak için giderek daha fazla cihaz yerleşik RFID veya NFC teknolojisi sunmaya başlıyor.[5]

Bazı ödeme işlemcileri, örneğin telefondan ödeme alırken, kart olmadan ödemeleri işleme almak için sanal terminaller sunar.

QR kod ödemesine dayalı olanlar gibi mobil ödeme sistemleri, akıllı telefonlara ve basılı bir QR koduna dayanarak, ödeme terminallerine olan ihtiyacı tamamen atlamaktadır.

Türkiye'de ticari yasal zorunluluk
  • "Seyyar EFT-POS cihazı kullanan restaurant, kafe, otopark, su ve tüp dağıtıcıları gibi hizmeti müşterinin ayağına götüren işletmeler başta olmak üzere, her türlü sektör ve işletmeler 1/10/2013 tarihinden itibaren Maliye Bakanlığının yayımladığı 427 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği kapsamında yeni nesil ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorundadırlar."[6]

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  2. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  3. "Arşivlenmiş kopya". 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  4. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  5. "Arşivlenmiş kopya". 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  6. "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2014.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.