Taşeli Platosu
Taşeli Platosu, Güney Anadolu'da Orta Toros'larda yer alır. Batıda Akseki, doğuda ise Mut-Silifke hattı ile sınırlanır. Antalya Körfezi ile Mersin Körfezi arasında yarımadayı andıran kaba bir çıkıntı oluşturur. Eski zamanlarda "Taşlık Kilikya" anlamında "Cilicie Trachée" adı kullanılırdı[1].
Coğrafi özellikler
Yayla sularının 7/10'unu Göksu Çayı toplar. Teke Platosunda yüksek alanlar arasında çöküntü ovaları yer almasına rağmen Taşeli Platosu blok halinde yükselmiş bir yayladır. Yayla, güneyde Akdeniz, batıda Antalya Körfezi'ne doğru keskin bir alçalma ile son bulur. Masa gibi duran yaylanın yüksek düzlüklerinde su bulunmazken, yayla eteklerinin alt tarafı karstik kaynaklar bakımından zengindir. Yaylalardan batan sular bu bölümlerden yeryüzüne çıkar[1].
İklim
Taşeli yaylasının iklimi çok şiddetlidir, kışlar uzun ve ağır geçer. Kar yaylayı tamamen örter, çok yağar ve tipi yapar. Yazın yayla serindir, ikinci yarısı yağışsızdır.
Bitki örtüsü
Platoda bitki örtüsü köknar, sedir, ardıç gibi iğne yapraklı; dişbudak, şimşir, meşe gibi geniş yapraklı ağaçlarla kaplıdır. Platodan güneye deniz kıyısına doğru inildikçe arazi önce karaçam, servi, sonra kızılçam gibi iğne yapraklı ağaçlar olmak üzere defne, zeytin, keçiboynuzu, pırnal meşesi vb. maki ve diğer tür tür fundalarla kaplıdır.
Nüfus
Bu bölgede coğrafi özellikler nedeniyle nüfus seyrektir.
Ekonomik yaşam
Bölge halkı, yörede arazi yapısının ve bitki örtüsünün elverişli olması nedeniyle tarım, küçük ve büyükbaş hayvan yetiştiriciliği yapmaktadır.
Kıyı bölgelerdeki aşırı yaz sıcaklarından dolayı halk göçebe hayvancılık için yaylaya çıkar. Yaylaların otları seyrek ve kısadır. Karstik araziden dolayı yüzey suları fazla değildir, hayvanlara çoğunlukla kar suyu verilir. Plato üzerinde ova bulunmaz. Tarım amacıyla Göksu ve kollarının vadileri kullanılır. Bu vadilerde meyvecilik yapılır[1].
Kaynakça
- SARAÇOĞLU, Hüseyin (1989). Akdeniz bölgesi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. s. 322, 425. ISBN 9751103649.