Tekellüm-i Ruh

Tekellüm-i Ruh, bir edebî sanat türü. Şairin kendisini ölmüş varsayarak bu minvalde şiir söylemesidir.[1]

Örnek

“	Eli boş gidilmez gidelen yere Rabbim, boş gelmedim ben, suç getirdim Dağlar çekemezken o ağır yükü İki kat sırtımda çok güç getirdim	”
—M. Tahir Olgun

M. Tahir Olgun, misafir olarak geldiğini kabul ettiği mezarından Allah'a seslenerek, tekellüm-i ruh sanatı yapar.[1]

Kaynakça

1. Aktaş, Hasan (2002). Modern Türk Şiirinde Edebî Sanatlar. Konya: Çizgi Kitabevi. ss. 91-92. ISBN 975-8156-53-5. OCLC 51241503.