Théophile-Jules Pelouze
Théophile-Jules Pelouze (26 Şubat 1807 Valognes - 31 Mayıs 1867 Paris) Fransız kimyager. Fransa Bilimler Akademisi üyeliği yaptı. Légion d'honneur nişanı sahibidir.[1]
Valognes'de doğdu ve Paris'te öldü. Babası Edmond Pelouze endüstriyel kimyagerdi ve bu alanda birçok teknik kitap yazmıştı.
Kensdisi Eyfel Kulesi'ne adı yazılmış 72 kişiden biriydi. Erken dönemnde bir aralık Fère'deki bir eczanede çalıştı. Daha sonra 1827-1829 yılları arasında Paris'te Gay-Lussac ve Kean Louis Lassaign'in laboratuvar asistanlığını yaptı 1830'da Lille'de kimya doçenti oldu ve bir yıl sonra Paris'e dönerek Fransa'nın yüksek okullarından École Polytechnique'de profesör olarak görev almaya başladı. Aynı zamanda Collège de France'da kimya bölümü başkanlığını yürüttü. 1851'deki II. Napolyon darbesi sonrasında 1852'de tüm kamu görevlerinden el çekti ancak özel laboratuvarında çalışmalarına devam etti. Pelouze piroksilin materyalini keşfetmişken[2] (1838) aynı zamanda 1851 sonrasında Ascanio Sobrero ve Alfred Nobel gibi isimlerin hocalığını yaparak ilham kaynakları oldu.
Kaynakça
- Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Pelouze, Théophile Jules". Encyclopædia Britannica. 21 (11. bas.). Cambridge University Press.
- Wisniak, Jaime. "Théofile-Jules Pelouze. Glass, wine and explosives" (İngilizce). Revista CENIC Ciencias Químicas, Vol. 33, No. 2, 2002. s. 88. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.
- "Nitrocellulose". Britannica. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.