Yönlendirici tümleşmesi
Tümleşme (Routing Convergence), aynı topolojik bilgiye sahip olan yönlendiricilerin işlev gördükleri merkezi bağlantı hakkındaki durumları. Yönlendiriciler tümleşik oldukları için onların tümü gerçekleştirimi yapılan yönlendirme protokolü yöntemiyle her biri diğerinden mevcut topolojik bilgiyi toplamalıdır. Onların topladıkları bilgi kümedeki herhangi bir diğer yönlendiricinin topolojik bilgisi ile çakışmamalıdır ve ağın gerçek durumunu göstermelidir. Diğer bir deyişle tümleşik ağ içindeki tüm yönlendiriciler ağ topolojisinin neye benzeyeceği hakkında hemfikir olmalıdırlar. Tümleşme dinamik yönlendirme (routing) içerisindeki yönlendiriciler için önemli bir kavramdır. Tüm iç ağ geçidi protokolü(Interior Gateway Protocol) tümleşme işleyişinin düzgün çalıştığına güvenir. Tümleştirme işlevsel otonom sistemin (Ip ağlarının ve tek bir varlık altındaki yönlendiricilerin koleksiyonudur) normal bir durumudur. Exterior Gateway Protocol (Dış ağ geçidi protokolü) tipik olarak hiçbir zaman tümleşmez çünkü Internet haberleşmenin yeterince hızlı olabilmesi için çok büyüktür
Tümleşme Süreci
Yönlendirme protokolü süreci aktiflendiğinde, her katılımcı yönlendirici ağ topolojisi hakkındaki bilgiyi değiş tokuş etmeye kalkışacaktır.Bu bilgi değiş tokuşu gönderme, alma ve kullanımdaki yönlendirme protokolüne bağlı olarak geniş çaplı bilginin değişimidir. Tümleşmenin durumu aktif edildiğinde ilk kez tüm yönlendirme protokolü belirli bilgiyi tüm yönlendirme aşamasındaki katılımcı yönlendiricilere dağıtırlar. Ağ içindeki herhangi bir değişim, geçici olarak tümleşmeyi bozarak yönlendirme tablosunu etkiler, bu değişim tüm yönlendiriciler birbirlerine başarılı bir şekilde bağlanana kadar devam eder.
Tümleşme Zamanı
Tümleşme zamanı, yönlendiricilerin tümleşme durumuna ne kadar hızlı ulaştığının ölçüsüdür. Yönlendirme protokollerinin çok hızlı ve güvenilir şekilde çalışmasına izin veren mekanizmayı gerçekleştirdiğini gösteren bir işaretçidir. Elbette ağın büyüklüğü de önemli bir rol oynar, daha büyük ağların tümleşmesi daha küçük ağlarınkinden yavaş olacaktır. RIP yönlendirme protokolü, birkaç yönlendiricinin bir iki dakikada tümleştiği ağ içinde bile çok yavaş tümleşir. Yeni yönün belirlenmesi durumunda da yavaştır, tetiklemeli güncellemeler RIP’in tümleşmesini hızlandırırlar fakat yönü sildiğinden bekleme süresi zamanlayıcı (holdtimer) yüzünden daha uzun sürer. OSPF en hızlı tümleşen yönlendirme protokolü örneğidir. Az yönlendiricinin olduğu ağlarda tümleşme saniyeler içinde gerçekleşir. Kesin konfigürasyon ve donanım şartları bir ağın tümleşmesini önleyebilir. Mesela flapping (Bilgisayar ağlarında ve telekomünikasyonda, route flapping, bir yönlendirici hedef ağını diğer bir yönden başka bir yöne hızlıca bildirir (veya hızlıca ağını uygun değil olarak bildirir ve hemen sonra uygun olarak bildirir) arayüzü (durumunu sürekli olarak up ve down eden bir arayüzdür) ağa yayılan bilgide çakışmalara sebeb olabilir böylece yönlendiriciler hiçbir zaman o andaki durum üzerinde kararlı duramazlar. Kesin şartlar altında ağ bilgisi, yönlendirme bilgisini tutmaksızın yönü yayarak bildirme yöntemiyle bir kısımdan diğer kısma ayrıntılı olarak gönderilmek istenebilir, bu yüzden tüm yönlendiriciler tarafından paylaşılan topolojik bilginin tümleşme hızı önemlidir.