Yararcılık

Yararcılık, en doğru ahlaki eylemin, faydası en yüksek olan olduğu savunulan etik kuram. Burada fayda birçok farklı şekilde yorumlanmıştır. Ama genellikle duygusal varoluşun mutluluğu ile ilişkilidir. Aslen, yararcılığın kurucusu Jeremy Bentham olarak bilinir. Yararcılığın temel hedefi insanlardan ve temellerinden kopmuş metafizik teorilerinden yani soyut düşüncelerden kurtulmaktır. Bir başka hedefi ise insana görece özgürleştiren, yeni özgürlük fikir ve ümitleri sunan anla<yışa etik destek sağlamaktadır.

Negatif Yararcılık

Negatif yararcılık, toplam mutluluğu artırmadan önce toplam ızdırabı minimize etmemiz gerektiğini önce süren bir tür negatif sonuççuluktur. Negatif-yarar sayılan ızdırabı azaltmaya öncelik veren bir yararcılık türüdür.[1]

"Etik açıdan, acı ve zevk arasında bir simetri olmadığına inanmıyorum. Ne yararcıların 'maksimum mutluluk' prensibi ne de Kant'ın 'Diğer insanların mutluluğuna katkıda bulun...' prensibi bana doğru gelmekteler. İnsan ızdırabını dindirmenin, bana göre doğrudan bir etik değeri varken, zaten keyfi yerinde birinin mutluluk seviyesini artırmanın bu tür bir önemi yoktur." -Karl Popper [2]

Kaynakça
  1. Leslie 1998, p. 12.
  2. (The Open Society and Its Enemies, 1952).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.