Zühd

Zühd, hem çileciliğin İslamî kavramını hem de daha özellikle feragat kavramını kapsamaktadır. Zühd sadece haram olanı değil helal olanı da bırakmayı gerektirmektedir.

Çilecilik, bazı rahatlıklardan ve lükslerden yoksun bir hayat içermektedir. Önceki zahidler yoksullukları ile vasıflandırılırdı.[1] Feragat, dünya maddelerine karşı tarafsızlık ve bir ilgisizlik içermektedir.[2] Her iki konsept de kişinin daha dindar ve basit bir hayat lehine lüks bir hayattan kaçınmasını gerektirir.[3]

İmam Kuşeyri'ye göre haramı bırakmak bir görevdir ancak helal olanı da bırakmak bir meziyet teşkil eder.[4] Feragat iki ayrı yorumlamadan oluşur. Birincisi zahiri; savurgan olarak elbiseleri, yemeği, rahatlığı, uykuyu ve konaklamayı bırakmayı içerir. İkincisi batini; içinden geçeni ve istekleri bırakmayı içerir. Zühdü tanımlarken bu iki yorumlama çoğu zaman birleştirilerek ve değiştirilebilir bir biçimde kullanılır.[2]

İslam'da zühd çoğu zaman Tasavvuf'a ve mutasavvıflara atfedilir ama terim genel inançlılar arasında da kullanılır ve dinî ve ruhanî gelişim için bir araçtır. Zühd kavramı, kişinin ruhanî olanı bedensel olandan üstün önemini algılamasını sağlar.[5]

Kaynakça
  1. "Asceticism". Encyclopedia of Islam, THREE. Brill Online, 2013.
  2. "Zuhd". Encyclopedia of Islam, Second Edition. Brill Online, 2013.
  3. "Zuhd". Encyclopædia Britannica. 2013.
  4. al-Qushayri, Abu 'l-Qasim (2007). Al-Qushayri's Epistle on Sufism. Lübnan: Garnet Publishing. ss. 134-138.
  5. Rauf, Imam Feisal Abdul (2008). "Asceticism in Islam". Cross Currents. 57 (4). ss. 591-602. Erişim tarihi: 15 Nisan 2013.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.