Zemin

Zemin, geoteknik mühendisliğinde, kayaç döngüsü ile meydana gelen kaynaşmamış ya da zayıf kaynaşık olma özelliği gösteren mineral tanelerinden oluşmuş birikintilerdir [1][2]. Bu taneler arasındaki boşluklar ya da gözenekler sıvı(genellikle su) ve/veya hava içerir. Zeminler jeolojik süreç boyunca, kayaç döngüsünün bir parçası olarak, kayaç tiplerinin (magmatik kayaçlar, tortul kayaçlar, başkalaşım kayaçları) kimyasal, fiziksel ve biyolojik aşınması, birikmesi ve yer değiştirmesi ile meydana gelmiştir.

Bükreş'te (Romanya) yer karoları

Strasbourg'da (Fransa) parke

Art Nouveau mozaik zemin Paris

Faz Diyagramı

Zemin Faz Diyagramı

Zeminde bulunan mineral taneleri ve gözeneklerde bulunanlar genellikle bir faz diyagramı ile gösterilir. Bu faz diyagramına göre zeminin; su muhtevası, doygunluk oranı, boşluk oranı, porozite, birim ağırlık, hava boşluk oranı, özgül gravite gibi özellikleri belirlenir.

Zemin Tanelerinin Sınıflandırılması

Zemin taneleri büyüklüklerine göre genellikle 4 ayrı aralıkta gruplanır. Bunlar en küçükten büyüğe doğru olmak üzere; kil, silt, kum ve çakıl olarak belirlenmiştir. Yoğunlukla kum ve/veya çakıl içeren zeminler iri taneli, silt ve/veya kil içeren zeminler ince taneli zeminler olarak tanımlanırlar. Zeminlerin sınıflandırılması için genellikle USCS[3](Unified Soil Classification System) sistemi kullanılır, fakat bunun haricinde ASTM[4], AASHTO, BS gibi sınıflandırma sistemleri de bulunmaktadır.

USCS(Birleştirilmiş Zemin Sınıflandırma Sistemi)

USCS ya da türkçe adıyla Birleştirilmiş Zemin Sınıflandırma Sistemi, geoteknik mühendisliğinde çokça kullanılan bir zemin sınıflandırma sistemidir. Bu sisteme göre zeminler iki ayrı harf ile sembolize edilir. Bu sembollerin haricinde Pt sembolü turba tipi zeminleri ifade eder. Bu harfler ve sembolize ettiği zemin özellikleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

İlk Harf

İkinci Harf

Harf	Tanım
G	Çakıl
S	Kum
M	Silt
C	Kil
O	Organik

Harf	Tanım
P	Kötü Derecelendirilmiş (üniform tane çapları )
W	İyi Derecelendirilmiş (üniform olmayan tane çapları)
H	Yüksek Plastisiteli
L	Düşük Plastisiteli

Kaynakça

Sheahan, Robert D. Holtz, William D. Kovacs, Thomas C. (2011). An Introduction to Geotechnical Engineering (2nd ed. bas.). Upper Saddle River, NJ: Pearson. ISBN 978-0132496346.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)
Knappett, J. A.; Craig, R. F. (2012). Craig's Soil Mechanics (8th ed. bas.). Abingdon, Oxon: Spon Press. ISBN 9780415561259.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)
"Unified Soil Classification System" (PDF). 8 Şubat 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2017.
"ASTM D 2487-83". American Society for Testing and Materials. 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2017.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Sheahan, Robert D. Holtz, William D. Kovacs, Thomas C. (2011). An Introduction to Geotechnical Engineering (2nd ed. bas.). Upper Saddle River, NJ: Pearson. ISBN 978-0132496346.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)

[2] Knappett, J. A.; Craig, R. F. (2012). Craig's Soil Mechanics (8th ed. bas.). Abingdon, Oxon: Spon Press. ISBN 9780415561259.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)

[3] "Unified Soil Classification System" (PDF). 8 Şubat 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2017.

[4] "ASTM D 2487-83". American Society for Testing and Materials. 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2017.