Çini Müzesi
Çini Müzesi, eski adıyla İmaret Mescidi, XV. yüzyıl Germiyan eseri.
Germiyanoğlu II. Yakub Bey'in imaret mescidi, medrese, türbe, kütüphane ve hamam ile beraber yaptırdığı yapılardan tek ayakta kalanıdır. Medrese 1935 yılında yıktırılmıştır. Müzenin giriş kapısı üstündeki 1440 tarihli kitabe, 1411'de Karamanoğulları’nnn işgalinde tahrip olduktan sonra Germiyanoğulları Vakfı'nın mütevellisi olan İshak Fakih tarafından tamir ettirildiğini belirten tamir kitabesidir.[1] Mescit bölümü 1803 senesinde Anadolu Valisi Gürcü Osman Paşa tarafından tamir edilerek minber eklenmiştir.[2]
Yakub Han Çelebi’nin İmaret Mescid'i halk arasında “Gök Şadırvan” olarak isimlendirilmiştir. Bu ismin, giriş kapısının hemen arkasındaki ana mekan olarak yapılan, fener kubbenin altındaki kare bölümün ortasında orijinal dilimli mermer şadırvandan gelmektedir. Ayrıca 1411 tarihli Taş Vakfiye müzenin girişinde sergilenmektedir.[3]
Müzenin güneyinde II. Yakub Bey'in sandukası bulunup yanında eşi "Paşa Kerime Hanım" gömülüdür. Uzun süre boş kalan bina Kültür Bakanlığı'nca "Çini Müzesi" olarak hizmete girmiştir.[4]
Galeri
Kaynakça
- Uzunçarşılı, İsmail H. Kütahya Şehri, İstanbul Devlet Matbaası, 1932, s, 109
- Kütahyadaki vaki müteveffa Germiyan oğlu Yakub Çelebi bina eylediği imaret mescidi dimekle maruf mescidişerif mürurıezmine ile harabe müşrif olup tamire muhtaç olmağın eshabı hayrattan halâ Anadolu Valisi düsturu mükerrem müşiri müfahham nizamülalem elhac Osman Paşa edamellahu taala iclâlehu tamir ve mescidi mezkûrun cemaati kesir olmağla müceddeden minber vaz ve ikameti salâtı cuma ve ideyne izni hümayun erzani ve berveçhi hasbî hitabeti dahi erbabı istihkaktan işbu rafii tevkii refiüşşanı hakanı Ahmed halife bin müftielhaç Ömer zide salahuhüye tevcih ve yedine beratı alişanım verilmek ricasına Kütahya naibi mevlâna Hasan zide ilmühünun arzeylediği payei seriri alama telhis olundukta hakkında mezidi inayeti padişahanem zuhura getürüp sadır olan hattıhümayunı şevket makrunum mucebince tevcih ve Anadolu muhasebesine müceddeden kaydine bin iki yüz on sekiz senesi rebiülahırın yirmi ikinci günü tarihiyle müverrah verilen rüus humayun mucebince bu berati hümayunu verdim ve buyurdum ki...
- Kalyon, Mustafa M. Kütahya'da Selçuklu-Germiyan ve Osmanlı Eserleri, Kütahya Belediyesi Kültür Yayınları, 2000, sayfa, 55-56
- Uzunçarşılı, İ.H. Kütahya Şehri, İstanbul Devlet Matbaası, 1932, sayfa, 60