Ön ek

Ön ek, öntakı ya da prefiks (Fransızca: préfixe): Kök sözcüğün başına gelen eklere denir. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğundan genellikle ön ekler ile yeni sözcük türetimi yapılmaz. Latince bu türe bir örnektir.

Pekiştirilmiş Sıfatların Aliteratif Önekleri

Türkçede kullanılan Türkçe kökenli önek benzeri bir yapı, sıfatların başına gelerek pekiştirilimiş sıfatlar türetmeye yarayan eklerdir. Bunların çoğu sözcüğün ilk hecesinin P, R, M ya da S ünsüzlerinden biri ile sonlandırılması ile oluşturulur:

• P : r, s, k, g, t, d, z - Kapkara, Sapsarı
• M : b, y - Bembeyaz, Yemyeşil
• S : p, m, b, f ,v - Pespembe, Basbayağı

Yabancı kökenli önekler

Gerçek önekler yalnızca yabancı kökenli sözcüklerde bulunur:

• mert, namert (Farsça)
• çare, biçare, (Farsça)
• haber, bihaber (Farsça)