Đurađ II. Ballsha

Đurađ Stracimirović ( Sırpça: Ђурађ Страцимировић) veya Đurađ II. Ballsha (Balšić) ailesinden 1385 - 1403 arasında Zeta'nın hükümdarı idi. Stracimir Ballsha'nın oğluydu ve amcası II. Balša'dan sonra Zeta'yı yönetmeye başladı. Daha fethedilmemiş Sırp İmparatorluğu'nu 1386’dan 1389’ına kadar ailesiyle beraber yönetti, sonra ise 1395 yılına kadar Osmanlıların vasal devleti olarak yönetimi devam etmiş. Đurađ 1403 yılında ölene kadar hükümdarlığı devam etmiş ve ölümünden sonra da oğlu III. Balša babasının yerine geçmiş. Sırp destanı şiirlerinde Strahinja Banović olarak bilinir.

Arka yapı

Babası Stracimir üç Ballsha kardeşlerinden biriydi ve 1360'larda Zeta'yı yönetiyordu. Annesi ise Sırp Kralı Vukašin Mrnjavčević'ın kızı Milica Mrnjavčević (Jerina) idi.[1]

18 Eylül 1385'te Đurađ'ın amcası II. Balša Savra Muharebesi sırasında Osmanlılarla savaşırken öldü. II. Balša’nin dul kadını Komnena ve kızı Ruđina’nın geçici yönetimi ardından Đurađ, İşkodra, Drivast ve Leş şehirleri dahil olmak üzere, Zeta'yı ve Arnavutluk'un kuzeyini miras olarak aldı. II. Đurađ II ve ailesinin merkezi Ulcinj idi. Ballsha ailesinin Arnavutluk'un güneyindeki diğer arazileri ise 1391 yılında Ruđina'nın kocası Mrkša Žarković'in eline geçti.

Mavro Orbini'ye göre Đurađ'ın yönetimi başladığında, "Üst Zeta ve Crnojević aşiretleri Bosna Kralı Tvrtko'nun altında olduklarını söyleyerek Đurađ'ı tanımak istemediler".[2] Kısa bir süre içerisinde Đurađ'ın arazilerinden sadece Skadar Gölü ile Adriyatik Denizi arasında küçük bir kara şeridi kalmıştı. 28 Ocak 1386'da kendisini Balšić ailesinin tek başkanı ilan etti.[3] Bir ferman çıkarıp Đurađ, Sırp lordların ve özellikle Stefan Dušan'ın yasalarının hükmünü sürdüreceğini belirtti.[4] Mladen Ilić, logotet Butko ve Voyvoda Nikola da bu fermana tanık oldular.[5]

Saltanatının başlangıcından itibaren Đurađ yayılmacı Osmanlı İmparatorluğu'nun potansiyel tehdidi ile karşı karşıyaydı. Siyasi bağlarını güçlendirmek için Sırp Moravyalı Lazar Hrebeljanović'in kızı Jelena (d. 1368) ile evlendi. Đurađ, Lazar ve Kosovalı Vuk Branković böylece ittifak kurdular. Ragusa Cumhuriyetine ödedikleri yıllık vergiyi de beraber öderlerdi. Bölgeyi ilgilendiren fermanları ise birçok zaman beraber çıkarırlardı.[6]

Kaynakça
  1. Cawley, Charles, Medieval Lands Project: Montenegro, Balšići, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy,
  2. Čedomilj Mijatović (1907). Despot Đurađ Branković: gospodar Srbima, podunavlju i zetskom primorju. Štampano u novoj štampariji-Davidović. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2019. Кад је Ђурађ Страцимировић дошао на владу „племена Горње Зете и Црнојевићи не хтедоше га признати под изговором, да они потпадају под краља босанског Твртка“ вели Орбини.“ Радич је Црнојевић проглашен био јавним ...
  3. Monumenta Serbica, Franz von Miklosich
  4. Karadağ Tarihi, İkinci Kitap, XII. yüzyılın XV yüzyılın Sonuna Kadar, İkinci Cilt, Bölge Lordları Çağında Karadağ. Karadağ Tarihi İçin Redaksiyon (Dr Dimitrije Vujovic, Risto Dragicevic, Nikola Djakonovic, Milinko Djuroviç, Dr Mirceta Djuroviç, Dr Pavle Mijovic, Dr Djoko Pejovic, Dr Vlado Strugar), Titograd ( Podgorica ), 1970
  5. Diğer İsimler: Vlastela srpskih oblasnih gospodara. Marko Šuica, Belgrad, 2000.
  6. Sırp Halkının Tarihi, Yazarlar Grubu ( Sima Ćirković, ....)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.