İbn Hacer el-Askalanî

İbn Hâcer el-Askalanî (18 Şubat 1372 - 2 Şubat 1449), Arap hadis, fıkıh ve tefsir bilgini.

İbn Hâcer el-Askalanî
ابن حجر العسقلاني
Doğum 18 Şubat 1372
Kahire
Ölüm 2 Şubat 1449

Tam adı 'Ebu'l Fazl Şihabuddin Ahmed bin Ali bin Muhammed el-Askalanî olan alim 18 Şubat 1372 yılında Mısır'ın Kahire şehri yakınlarında doğdu. Küçük yaşlarda anne-babasını kaybetti, eğitimini babasının dostları üstlendi. 9 yaşında hafız oldu ve 12 yaşında babasının bir dostuyla Mekke'ye gitti. Mekke'de hadis derslerinin yanı sıra fıkıh, Arapça ve matematik dersleri aldı. 20 yaşından sonra ise seyahat etmeye başlayarak gittiği şehirlerdeki bilginlerle görüşerek ilmini arttırdı. Ardından yine memleketi Mısır'a döndü ve Mısır sultanının görevlendirmesiyle Diyarbakır'a kadı olarak gitti.[1]

İbn Hâcer, asıl uğraşı olan hadisin yanı sıra, fıkıh ve fıkıh usulü, tefsir, lügat, edebiyat ve tarihle de meşgul olmuştur. İbn Hâcer'in asılsız haber rivayet etmekle tanınan râvi ve tarihçi Ebû Huzeyfe el-Buhârî'yi kaynak olarak kullandığı da belirtilir.[2]

Eserleri
  • Fethu'l Barî (Sahih-i Buhari şerhi)
  • el-İsâbe
  • Buluğu'l Meram
  • Nuhbetü'l Fiker
  • Tağliku't Ta'lîk
  • Tehzibü't Tehzib
  • Lisanü'l Mizan
  • Ed-Dürer’ûl-Kâmine

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2016.
  2. Türkiye Diyanet Vakfı, İslâm Ansiklopedisi, Ebû Huzeyfe el-Buhârî maddesi
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.