İbrahim en-Nehaî
İbrahim en-Nehai (Tam adı: İbrâhim bin Yezîd bin Esved bin Amr bin Rebîa bin Hârise bin Sa’d bin Mâlik bin en-Nehâî) (668, Kufe - 715, Kufe), Tabiun dönemi hadis ve fıkıh bilgini. Ebu Hanife'nin zamanında esasları belirlenen ve onun öğrencilerinin temele oturttuğu 'içtihatta akılcılığı' esas alan ve 'rey ehli' olarak bilinen Irak Ekolü'nün kurucusudur.
İbrahim en-Nehai | |
|---|---|
| Doğum |
İbrahim bin Yezid 668 Kufe, Emevi Devleti |
| Ölüm | 715 |
| Milliyet | Arap |
| Kariyeri | |
| Dalı | Hadis ve Fıkıh |
| Doktora danışmanı |
Ali bin Ebu Talib Abdullah bin Mesud Ömer bin Hattab Abdurrahman bin Yezid Mesrûk el-Kufî Alkame Kadı Şüreyh |
| Doktora öğrencileri |
A’meş Hammâd bin Süleyman Mansûr Muhsim es-Sâbî |
Yemen'deki Neha kabilesine mensup olduğu için 'Nehai' künyesiyle meşhurdur. Fıkıh ilmini Ali, Ömer, Abdullah bin Mesud ve Alkame'den öğrenmiştir. Bununla beraber fıkıhta hocası Alkame olarak kabul edilir. Hanefi mezhebi kurucusu Ebu Hanife'nin hocası Hammâd bin Süleyman ünlü talebeleri arasındadır.
Fıkıhta Kufe şehrinin en büyük üstadları arasındaydı. Hadis ilmin'de önemli bir yere sahipti. Hadisleri Kur'an-ı Kerime göre yorumladığı ise kendisi hakkında bilinen yanlışlardandır. Dünyaya, mal ve makama uzak durduğu ve Haccac'ın kadılık görevi vermemesi için gözünden uzakta durduğu rivayet edilir. Zamanın Emevi otoritesine açıktan olmasa da verdiği fetvalarla ve düşüncesiyle karşı durmuştur.
Sahabeden Aişe ve Ebu Said el-Hudrî'yi görmüştür. Meşhur hadis bilginlerinden İbn Maîn, Nesâî, Darekutnî, Iclî ve İbn Hıbban tarafından 'sika', yani güvenilir olarak kabul edilir.
Kaynakça
- İbn Hâcer el-Askalanî, Tezhib, c.1, s. 126