İl Giasone

İl Giasone (Türkçe:İason) Venedik'li besteci Francesco Cavalli tarafından "Giacinto Andrea Cicognini"'nin, Yunan mitolojisinde Altın Postu arayan Argonotlar'ın önderi olan İason'un mitinden uyarlanan librettosuna göre hazırlanmış 1 prolog ve 3 perdeden oluşan "Drama musicale" janrında olan opera eseridir. Prömiyer temsili 5 Ocak 1649'da Teatro San Cassiano, Venedik'te o yilki geleneksel Karnaval dōneminde verilmiştir. Bu operada ilk defa müziksel şarkılar ve resitatifler görülmektedir. Bazı kritikler bu eseri İtalyan popüler tiyatro seyircisinin "Commedia dell'Arte" oyunlarından müziksel operaya geçmesini sağlayan ilk eser olduğunu kabul ederler. Bu opera eserinde klasik dramatik sahneler yanında resitatifler veren tanrılar ve hizmetkarlar şeklindeki komedi karakterleri de bulunmaktadır. Bu eser 17. yüzyılda en popüler olan opera eseriydi.[1] Başrolü günümüzde bulunmayan kastrato bir şarkıcı oynaması istenmekle beraber, bu rol bir kadın kontralto veya nadiren bir erkek kontr-tenor kullanılarak, hala günümüzde operaevi repertuvarlarında bulunmaktadır.

İl Giasone
İason
Müzik Francesco Cavalli
Libretto Giacinto Andrea Cicognini
Gala 5 Ocak 1649
İlk gösterim yeri Teatro San Cassiano, Venedik
Oyuncular
  • Iasone, kastrato (günümüzde kontralto veye kontr-tenör): Iason. Argonotlar'ın lideri
  • Alinda, soprano: Midia Sarayında bir asil hanım
  • Amore, soprano: Eros. İsifile'nin koruyucusu
  • Besso, bas:İason'un askerlerinin komutan subayı
  • Delfa, kontralto: Midia'nin yaşlı mürebiyyesi
  • Demo, tenör: Egeo'nun sarayında kekeme cüce'
  • Egeo, tenör: Atina Kralı
  • Eolo, kontralto: Aeolus. Rüzgar
  • Ercole, bas: Herakles veya Herkül. Argonot
  • Giove, bas: Jupiter
  • Isifile, soprano: Midilli Kraliçesi
  • Midia, soprano: Kolhis Kraliçesi
  • Oreste, bas: İsifile'nin sırdaşı
  • Rosmina, soprano
  • Sole, soprano: Apollo. Güneş, Midea'nın koruyucu tanrısı
  • Volano, tenör
  • Zeffiro, soprano
  • Rüzgarlar korosu, Ruhlar korosu, Argonotlar, tanrılar, askerler, denizciler
Francesco Cavalli

Roller
Rol Ses tipi Prömiyer, 5 Ocak 1649
(Orkestra şefi: - )
İasone, İason. Argonotların lideri kontralto (kastrato)
Alinda, Midia Sarayında bir asil hanım soprano
Amore, Eros. İsifile'nin koruyucusu) soprano
Besso, İason'un askerlerin komutan subayı bas
Delfa, Midia'nın yaşlı mürebiyyesi kontralto
Demo, Egeo'nun sarayında kekeme cüce tenor
Egeo, Atina Kralı tenor
Eolo, Aeolus. Rüzgar kontralto
Ercole, Herakles veya Herkül. Argonot bas
Giove, Baş-tanrı Jüpiter bas
İsifile, Midilli Kraliçesi soprano
Midia, Kolhis Kraliçesi soprano
Oreste, İsifile'nin sırdașı bas
Rosmina soprano
Sole, Apollo. Midia'nin koruyucu tanrısı soprano
Volano tenor
Zeffiro soprano
Rüzgarlar korosu, Ruhlar korosu, Argonotlar, tanrılar, askerler, denizciler

Konu özeti [2]

Prolog

İki mitik karakter, Sole ve Amore, ortaya çıkabilecek dramatik konu ve sonucu hakkında tartışmaktadırlar. Sole koruyucusu olduğu Kolhis Kraliçesi Midia'nın Altın Post topağını bulmak için Kolhis'e gelmekte olan İason'la evlenmesini savunmaktadır. Amore ise İason'un kendinin koruyucusu olduğu Midilli Kraliçesi İsifile evlenmesini savunmaktadır.

I. Perde

Argonot Ercole, Iasone'yi nişanlısı olan Midilli Kraliçesi İsifile'yi arkada bırakıp Midilii'den ayrılıp gemisi olan Argo ile "Altın Post"u bulmak için bir serüvene başlamaya ikna etmiştir. Iason bu gemi serüveni sonunda kendini Karadeniz'in doğusunda Kolhis ülkesinde bulmuştur. Orada Iasone, hüviyetini bilmediği ama gerçekte Kolhis Kraliçesi olan, Midia ile karşılaşmış; ona aşık olmuş ve onun sevgilisi olmuştur.

Perde açılınca Ercole, Iasone'nin bu aşkı yüzünden tembelleştiginden ve sabah erken kalmadığından şikayete başlar. Iasone yeni sevgilisi ile aşk için birleşmesinin ne kadar tatmin edici olduğunun şarkısını söyler. Ercole onun komutanlık yetkilerine daha önem vermesini ve savaşa hazırlık yapmasını ister. İkisi aşk ve görev yükümlüğü konusu üzerine tartışmaya başlarlar.

Midia tek başına iken aşkın acılarından şarkı söyler. Yeni aşkı dolayısıyla yanına gelen kocası Atina Kralı Egeo'dan ayrılmak istediğini ona bildirir. Egeo Midia'ya bir kama vererek eşi karısının kendini öldürmesini ister ama Medea buna yanaşmaz.

Oreste İsifile'nin yakın arkadaşıdır ve İsifile için Kolhide'de neler olduğu hakkında istihbarat toplamktdır. Oreste Egeo'nun sarayında kekeme cüce olan Demo'ya Egeo'nun sarayında durumu soruşturduğunda Demo'nun kekeme yanıtlarından pek anlam çıkartamaz.

Meade yaşlı mürebiyyesi Delfa ile Giasone'nin geldiğini gördü ve onu sevgilisi olarak tanımıştır. Ona Gisone'nin ikiz çocuğu olduğuna haberini verir ve onun çocuklarına hiç bakmadığı için azarlar. Sonra da Midia ikizlerin annesin getirmek bahanesi ile oradan ayrılır. Iasone hangi sevgilisinden ikiz çocuğu olduğunu bilememektedir. Midia Delfa ile birlikte döner ve ikizleri olan kendisinin olduğunu aşkı olduğu Iasone'ye ifşa eder. Bu Iasone'yi çok sevindirir. Iasone ve Midia birlikte ayrılırlar.

İsifile İbero ağzında bir kırsal kulübede casusu olan Oreste'den haber beklemektedir ama Iasone'nin aşkını kaybettiğini hissettiği için çok kötümser düşüncelerle doludur.

Midia doğaüstü büyücülük güçlerini *"Dell'antro magico" kullanarak yerlatı tanrısı olan Pluto'yu çağırır. Ondan Iasone'yi serüven de korumasını isteyecektir. ""Ruhlar Korosu ona yanıt verir ve Iasone'ye bir yüzük vererek onun korunacağını bilirdiler.

Dipnotlar
  1. The Viking Opera Guide, 1993. ISBN 0-670-81292-7 say.191
  2. "OpernFührer" websitesinden uyarlama

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.