Ercole Amante

Ercole Amante (Seven Herakles) (FransızcaːHercule amoureux, İngilizceː Hercules in Love) Venedik'li besteci Francesco Cavalli tarafından "Francesco Buti"'nin, antik Grek yazar Sofokles'in Trachienıae (Trakhisli Kadınlar) adlı eseri ile antik Romalı yazar Ovidius'un Metamorfozlar eserinin 9. kitabında bulunan bir mitten uyarlanan, İtalyanca librettosuna göre hazırlanmış 1 prolog ve 5 perdeden oluşan bir opera eseridir. Prömiyer sahnelenmesi 7 Şubat 1662'de Paris, Fransa'da Tuileries Sarayıʼnın "Salle des Machines" salonunda yapılmıştır.

Ercole Amante
Seven Herakles
Müzik Francesco Cavalli
Libretto Francesco Buti
Gala 7 Şubat 1662
İlk gösterim yeri Tuileries Sarayıʼnin "Salle des Machines" salonu, Paris, Fransa
Oyuncular
  • Cinzia - soprano
  • Herakles - bas
  • Deianıra, Herakles'in karısı, soprano
  • Hyllus, Herakles'in oğlu, tenör
  • Iole, soprano
  • La bellezza , soprano
  • Giunone, soprano, kastrato
  • Mercurio, tenör
  • Nettun, bas
  • Venere, soprano
  • Tevere, bas
  • Eurytus, bas
  • Licco, alto/kontralto
  • Kral Laomedont'un gölgesi, tenör
  • Büssirid'in gölgesi, kontralto
  • Kraliçe Clerica'nın gölgesi, kontralto
  • Pasıthea, soprano
  • Sonno, mezzosoprano
  • Paggio (uşak)

Hazırlanma ve sahnelenmeler

Bu opera eseri Kardinal Mazarin tarafından Fransa Kralı XIV. Louis ile İspanyalı Maria Terasa'nın evlenmesini kutlamak üzere Venedikli besteci Cavalli'ye sipariş edilmiştir. Fakat bu sahnelenme için yapılması gereken büyük hazırlıkların ortaya çıkardığı gecikmeler dolayısıyla bu opera eserinin prömiyer sahnelenmesi ancak bu evliliğin yapılmasından iki yıl sonra gerçekleştirilebilmiştir. Fransız soylu, saraylı ve sosyetik seyirci tarafından alışagelmiş müziksel görsel sanat sahnelenmelerinde beklenen bale gösterileri, besteciler Isaac de Benserade ve Jean-Baptiste Lully tarafından hazırlanmış 18 parça müzik ile ve Cavali'nin operasının genellikle perde sonlarına konulmuş bale "entrede (başlangıç)" ve "intermede (ortalar)" ek parçaları ile yapılan eklemelerle sağlanmakta idi. Bu eklemeler, sırf ek eğlence sağlamakla kalmamakta, eserin konusunun geliştirilmesinde önemli rol oynamaktaydı.

Bu operanın prömiyer temsilinden sonra 7 defa (14 ve 18 Şubat; 18, 22 ve 29 Nisan ve 6 Mayıs'ta) tekrar temsil edilmiştir. Bu operanın sahneye konduğu saray salonu özel olarak sırf bu operanın temsil edilmesi için renove edilmişti. Bu opera eseri, ek yapı harcamaları dahil, o zamana kadar Fransa'da temsil edilen görsel sanat eserlerinin en fazla masraf gerektireni olmuştu.

Roller

Rol Ses tipi Prömiyer, 7 Şubat, 1662
Cinzia soprano Giuseppe Meloni
Ercole bas Vincenzo Piccini
Deianira, Herakles'in karısı soprano Leonora Ballarini
Hyllus, Herakles'in oğlu tenor Giuseppe Agostino Poncelli
Iole soprano Anna Bergerotti
La bellezza soprano Anne de La Barre
Giunone soprano kastrato Antonio Rivani
Mercurio tenor Tagliavacca
Nettuno bass Paolo Bordigone
Venere soprano Hylaire Dupuis
Tevere bas Beauchamps
Eurytus bas Paolo Bordigoni
Licco Kontralto Giuseppe Chiarini
Kral Laomedont'un gölgesi tenor Vulpio
Bussirid'in gölgesi kontralto Zanetto
Kraliçe Clerica'nin gölgesi kontralto Anne de La Barre
Pasithea soprano
Sonno mezzosoprano
Paggio (uşak) soprano

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

    Dış bağlantılar

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.