Ager Sanguinis Muharebesi

Ager Sagunis Muharebesi, Kanlı Meydan Muharebesi veya Sarmada Muharebesi olarak bilinir. 28 Haziran 1119'da Antakya Haçlı Kontluğu ordusu ile Artuklular arasında gerçekleşen muharebedir. Necmeddin İlgazi liderliğindeki Artuklular, Salernolu Roger'ın ordusunu imha ederek kesin bir zafere ulaştılar. Kuzey Suriye'de Haçlı Kontlukları ile Müslüman Devletler arasında hakimiyet mücadelesi vardı. Özellikle Halep'e hakim olmak Haçlıların en önemli stratejik hedefiydi. Halep meliki Rıdvan'ın 1113'te ölümüyle kısa süreli bir barış dönemi yaşandı. Fakat taraflar kısa süre sonra tekrar mücadeleye başladı. Roger de Salerno Azez'i alarak Halep'i savunmasız bıraktı. İlgazi'de ona karşı harekete geçti. Roger Antakya Patriği Valenceli Bernard ile birlikte Reyhanlı'dan yola çıktı. Patrik ilerlememesini tavsiye etti. Reyhanlı (Artah) müstahkem bir kale olduğundan savunulması kolay olur diye tavsiyede bulundu. Ayrıca Kudüs Kontluğundan yardım istemesini ve onların kuvvetlerinin gelmesini tavsiye etti. Fakat Roger onların gelmesini beklemeden harekete geçti. Roger ordugahını Reyhanlı'nın 20 km uzağında Sarmada geçidinde kurdu. İlgazi önce Atarib kalesine bir miktar kuvvet gönderdi. Roger'da onu karşılamak için bir kısım birliğini yolladı. Sarp ve kaçış yolları kapalı bir yerde ordusu ikiye bölünmüş şekilde baskına uğrayan Haçlı ordusu hemen hemen imha oldu.

Ager Sanguinis Muharebesi
Haçlı Seferleri

Ager Sanguinis Muharebesi
Tarih28 Haziran 1119
Bölge
Sonuç Kesin Artuklu zaferi.
Taraflar
Artuklular Antakya Haçlı Kontluğu
Komutanlar ve liderler
Necmeddin İlgazi Roger de Salerno
Güçler
20.000

7,000–11,000[1]


700 knights[2]
500 Ermeni süvari[3]
3000 piyade[4]
Türkopol ve destek kuvvetleri[1]
Kayıplar
Bilinmiyor çok sayıda ölü, 570 esir.

Ölüler arasında Roger de bulunuyordu. İlgazi’nin bu zaferi İslâm âleminde ve bilhassa Suriye’de büyük sevinçle karşılandı. Abbâsî Halifesi Müsterşid-Billâh, İlgazi’ye hil‘at ve değerli hediyeler gönderdi. Şairler de onu öven şiirler söylediler. Bu zaferden sonra İlgazi, Doğu Akdeniz’e kadar olan Kuzey Suriye’yi kontrolü altına aldı; Tuğtegin’le birlikte Haçlılar’ın elinde bulunan İm ve Zerdenâ kalelerini fethetti.

  1. Tibble 2018, s. 273.
  2. Stevenson 1907, s. 103.
  3. R. C. Smail, Crusading Warfare, 1097-1193, (Cambridge University Press, 1995), 47 n2.
  4. Tibble 2018, s. 272.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.