Alternatif oy

Alternatif oy, adaylardan birinin seçileceği seçim bölgelerinde tercihli oya dayalı bir seçim sistemi. Seçmenlerden pusulaya Birleşik Krallık'ta olduğu gibi X işareti koymaları değil, en çok yeğledikleri aday için 1, ikinci adaylar için 2, ..., sayısını koymaları istenir. Zorunlu oyun geçerli olduğu Avustralya'da bir oyun geçerli olması için pusulada adı bulunan her adaya yönelik bir tercih sırasının belirtilmesi gerekir. Ancak bu seçim sisteminin özüne ilişkin bir kural değildir. İki turlu seçim sisteminde de olduğu gibi alternatif oy tek parti ya da bloktan, birden çok adayın çoğul sistemdeki gibi oyları bölmeksizin seçime katılabilmesini sağlar. 1919'dan bu yana Avustralya Alt Düzey Meclisi için yapılan seçimlerde kullanılan bu sistem, hiçbir adayın azınlık oyuyla seçilmemesini güvenceye almaktadır. Bununla birlikte nispi temsili sağlamamaktadır. Çünkü, çoğul sistemde olduğu gibi alternatif oy sisteminde de bir partinin kazandığı sandalye sayısı yalnızca kazandığı oyların sayısına göre değil, ayrıca bu oyların coğrafi dağılımına da dayanır. Gerçekte bu sistem, belli koşullarda çoğul sistemden daha orantısız sonuçlara da yol açabilir. Alternatif oy sisteminin siyasal sonuçları tümüyle aynı olmasa da iki turlu seçim sistemininkilere benzer.

Alternatif oy pusulası örneği.

Tarihçe

Bu oy verme sistemi, 1871'de Amerikalı mimar William Robert Ware tarafından icat edildi. [1] Bu sistem resmi olarak ilk kez Avustralya'nın Queensland eyaletindeki koloni hükûmeti tarafından gerçekleştirildi.[2] 1908'de ise Batı Avustralya'da uygulanmaya başlandı. Bu sistem 1908'de ilk kez bir ülke tarafından (Avustralya) uygulanmaya başlandı.

Kaynakça

  1. Wellfire Interactive. "Articles" (PDF). FairVote.org. 9 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2011.
  2. McLean, Iain (1 Ekim 2002). "Australian electoral reform and two concepts of representation" (PDF). s. 11. 18 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.