Annona (mitoloji)

Antik Roma dininde Annona (Latince annōna “mısır, tahıl ve geçim araçları anlamına gelir, annus ise yıl için kullanılır) Roma şehrine tahıl tedarikinin ilahi kişileştirilmesidir. Sık sık sanatta beraber tasvir edildiği tanrıça Ceres ile yakından bağlantılıdır.

Nero'nun sestertius'unun arka tarafında bulunan Annona (sağda duran)

Annona, genellikle Annona Augusti olarak, ikonografi ve kült uygulamasında ortaya çıkan, İmparatorluk dini propagandasının bir ürünüdür. İmparatorun tahıl tedariki yoluyla halkına bakma gücünün bir theofani örneği olarak sunuldu.[1] Bu nedenle Annona, Roma Cumhuriyeti'nde anlatı mitolojisinden veya bir adanmışlık geleneğinden yoksundu, ancak bir zamanlar İmparatorluk kültünün bir parçası olarak kurulmuştu, şükranla veya iyilik arayışıyla motive edilen özel kişilerden adak ve adak teklifleri aldı.[2]

İmparatorluk kült

Claudius'un propagandasında, Ceres Augusta kültü, kullanıldı. Annona Augusti, Pisonia komplosunun ardından Erdemler Kültü'nün öne çıktığı Nero'nun saltanatının sonlarında madeni paralarda göründü ve genellikle Ceres ile bir çiftin parçası olarak ortaya çıktı. Sikkeler üzerinde Ceres, Annona ve Abundantia ("Bereket") yakından ilişkiliydi.[3][4][5]

Annona, Vespasian döneminde basılan sikkelerde de yer alır; burada diğer Erdemlerle birlikte, prensliğe olan güvenin yeniden sağlanmasını temsil eder ve Titus, Domitian, Trajan, Hadrian, Antoninus Pius ve Septimius Severus sikkelerinde görülür.[6] Trajan'ın saltanatını insanlık için bir yenilenme ve müreffeh yeni bir çağ olarak tasvir etmeye çalışan propagandasının özellikle favorisiydi; dolayısıyla Annona genellikle sembolik bir çocukla birlikte göründü.[7] Trajanik siyaset bağlamında Annona, Roma'nın tahıl bağımsızlığını geleneksel tedarikçisi Mısır'dan temsil ediyordu.[8]

İkonografi

Annona tipik olarak kolunda bir bereket (bolluk boynuzu) ve arka planda bir geminin pruvası ile tasvir edilir ve tahılın Roma limanına taşınmasını ima eder.[9]

Eski

Cüce gezegen Ceres'in güney yarım küresindeki Annona krateri, bu tanrının adını almıştır.

Ayrıca bakınız
  • Cura Annonae

Kaynakça
  1. J. Rufus Fears, "The Cult of Virtues and Roman Imperial Ideology," Aufstieg und Niedergang der römischen Welt II.17.2 (1981), pp. 895, 915.
  2. Fears, The Cult of Virtues, p. 936.
  3. Fears, "The Cult of Virtues," p. 897.
  4. Fears, "The Cult of Virtues," p. 894.
  5. Fears, "The Cult of Virtues," p. 895.
  6. Fears, "The Cult of Virtues," pp. 900–904.
  7. Fears, "The Cult of Virtues," pp. 913–915, 922.
  8. Fears, "The Cult of Virtues," pp. 923.
  9. Bu maddenin bazı bölümleri, şu anda kamu malı olan "Encyclopædia Britannica'nın on birinci baskısından" çevrilmiştir.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.