Anton Graf von Arco auf Valley

Anton von Padua Alfred Emil Hubert Georg Graf von Arco auf Valley (5 Şubat 1897 – 29 Haziran 1945), genellikle Anton Arco-Valley olarak bilinen, bir Alman aşırı sağ aktivisti, Bavyera milliyetçisi ve asiliydi. 21 Şubat 1919'da Bavyera'nın ilk cumhuriyetçi başbakanı olan Bavyera başbakanı Kurt Eisner'e suikast düzenledi.

Anton Graf von Arco auf Valley

Erken yaşamı

Anton Arco-Valley, Yukarı Avusturya'daki Sankt Martin im Innkreis'de doğdu. Babası Maximilian (1849–1911) bir iş adamı ve emlak sahibiydi. Ablası John Dalberg-Acton, 1. Baron Acton ile evlenmişti. Anton'un annesi Emily Freiin von Oppenheim (1869–1957), varlıklı bir Yahudi]] bankacı ailesindendi. Arco'nun eski soylu ailesinin atalarının evi, Trentino'daki Garda Gölü'nün kuzeyindeki Arco Kalesi idi. Ailesi yüzyıllardır Almanya'da yaşamıştı. Asil unvanı, Almanya cumhuriyet olduktan sonra artık resmi olarak tanınmıyordu.

I. Dünya Savaşı'nın son yılında Bavyera Kraliyet Piyade Cankurtaranları Alayı Bavyera alayı ile hizmet ettikten sonra Anton, öfkeli ve hayal kırıklığına uğramış bir Alman milliyetçisi olarak cepheden döndü. Kendisi doğuştan Avusturya vatandaşıydı ve daha sonra Almanya'yı evi olarak kabul etti ve Münih Üniversitesi'ne kaydoldu. Bir Alman milliyetçisi ve bir aristokrat olarak, bir monarşist ve annesinin Yahudi soyundan gelmesine rağmen anti-semitist olarak görülen Anton, Almanya'nın Bavyera Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi'nin Yahudi lideri ve Bavyera Halk Devleti'nin başbakanı Kurt Eisner'den nefret etti.

Eisner suikastı

Arco-Valley, kısmen Yahudi kökenli olduğu için aşırı milliyetçi bir grup olan Thule Cemiyeti'ne üyeliği reddedildikten sonra Eisner'ı "layık" olduğunu kanıtlamak için öldürmeye karar verebilirdi.[1][2][3][4]

21 Şubat 1919'da, bir Münih caddesinde, von Arco-Valley, tek başına hareket ederek, Eisner'ı vurdu. Eisner'ın öldürülmesi onu birçok Bavyeralı için üstün niteliklere sahip kimse olarak görüldü. Üniversitedeki öğrenciler onu bir kahraman olarak ilan ettiler. Onun eylemi, Münih'teki komünistlerin ve anarşistlerin kanlı misillemelerini tetikledi; burada, Gustav of Thurn and Taxis de dahil olmak üzere bir dizi insan öldürüldü. Çatışmalar başladı ve kısa ömürlü Bavyera Sosyalist Cumhuriyeti kuruldu. Arco-Valley, o sırada Münih'te bulunan genç Joseph Goebbels'e ilham verdi.

Hitler'in gördüğü ve daha sonra yazacağı şekliyle "Eisner'in ölümü", "yalnızca gelişmeleri hızlandırdı ve sonunda Sovyet diktatörlüğüne yol açtı ya da daha doğru bir ifadeyle, Yahudilerin geçici bir egemenliğine yol açtı; devrim".[5]

Arco-Valley Ocak 1920'de yargılandı. Ölüm cezasına çarptırıldı, ancak muhafazakar bir yargıç bu cezayı sonunda beş yıla indirdi. Devlet Savcısı, onun hakkında, "Bütün Alman gençliği bu kadar parlak bir coşku ile aşılanmış olsaydı, geleceğe güvenle bakabilirdik" dedi.[6] Cezasını Landsberg Hapishanesinde 7. hücrede çekdi ve 1923'te Adolf Hitler'e yer açmak için hücresinden çıkarıldı. 1925'te serbest bırakıldı ve affedildiği 1927'ye kadar gözaltında tutuldu.[7]

Daha sonraki yaşamı

Arco-Valley bundan sonra siyasette sadece küçük bir rol oynadı. Nazi partisinin merkeziyetçi politikalarının aksine federalist bir Almanya vizyonunu destekledi. Başlangıçta Bayerisches Vaterland (Bavyera Anavatanı) gazetesinin editörü ve daha sonra Süddeutsche Lufthansa'da devlet destekli operasyonların yöneticisi olarak çalıştı ve 1930'un başında istifa etti. Arco-Valley, monarşistin en radikal üyelerinden biriydi.

Naziler, federalizmi nedeniyle iktidara geldiklerinde gözaltına alındı. Tekrar seve seve suikast yapacağına dair kendisine atfedilen bir açıklama, Hitler için bir tehdit olarak yorumlandı, ancak Hitler'e karşı hiçbir eylemde bulunmayacağına söz verdiğinde serbest bırakıldı.[8]

Haziran 1945'te Salzburg'da bir trafik kazasında öldü.

Kaynakça
  1. Nicholas Goodrick-Clarke,(1985)The Occult Roots of Nazism, p. 148
  2. "clublet.com". clublet.com. 12 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014.
  3. Rudolf von Sebottendorff (1933). Bevor Hitler Kam: Urkundliches aus der Frühzeit der nationalsozialistischen Bewegung (Almanca). s. 82.
  4. Padfield, Peter (2014). Hess, Hitler & Churchill, The Real Turning Point of the Second World War. s. 25.
  5. A. Hitler, Trans A. Johnson, Mein Kampf, 1940 Ed, Chapter 8, p. 278
  6. "propaganda: III Reich 3". Cultsock.ndirect.co.uk. 18 Kasım 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014.
  7. Newton, Michael (17 Nisan 2014). Famous Assassinations in World History: An Encyclopedia [2 volumes]. ISBN 9781610692861.
  8. Martin Broszat ua: Bayern in der NS-Zeit, Bd. 6. Oldenbourg-Verlag 1983, p. 73 Oldenbourg-Verlag 1983, p. 73
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.