Büyük Litvanya
Büyük Litvanya ya da Etnografik Litvanya, 20. yüzyılın başlarında Litvanya topraklarını Litvanya Büyük Dükalığı'na ait olan toprakların önemli bir parçasının Litvanya'ya ait olduğunu belirtir. Bu kavramda bölgede yaşayan insanların Litvanyaca konuşmasına veya kendilerini Litvanyalı olarak görmelerine bakılmaksızın, üzerlerinde yaşayan tüm insanları kapsardı. Kavram, Litvanya dilinin ezici bir şekilde konuşulduğu "dilsel Litvanya" kavramı ile tezatlık oluşturuyordu.[1][2].
Büyük Litvanya kavramı, geniş topraklarda yaşayan insanların, özellikle de etnografik Litvanya'nın destekçilerine göre yeniden Litvanyalı hale getirilmesi gereken "Slavlaştırılmış Litvanyalılar" olan Polonyalılar ve Belarusluların kendi kaderini tayin hakkı ile çatışıyordu. Bireyler kendi etnik kökenine ve milliyetine karar veremeyeceğini ve bunun dilleriyle değil atalarıyla ilgili olduğunu savundular.
1920'de Litvanyalı politikacı Mykolas Biržiška milliyet hakkında şöyle yazmıştı:
"Her bireyin görüşüne göre tanımlanamaz. Belirli bir milliyete ait olmak ya da olmamak herkesin kendi başına karar verebileceği bir şey değildir, demokrasi kisvesi altında gizlenmiş olsa bile siyasi liberalizme göre çözülebilecek bir şey değildir. Milliyet meselesi çok karmaşık, eski tarihle ve belirli bir ulusun tarihi ile fazlasıyla bağlantılı bir konudur [...] Büyük Litvanya sadece Litvanca konuşan insanların oluştuğu yer değildir." [2]
Büyük Litvanya'nın coğrafi kapsamı ilk kez 1905 yılında ortaya atıldı. Büyük Litvanya'nın sınırları talepleri zaman içerisinde biraz değiştirilecekti (Naugardukas çevresindeki Minsk£in bir kısmını ve Memel çevresindeki Litvanya Küçük bölgesini de içerecektir). Esasen Litvanyalı seçkinler, batıda Baltık Denizi'nden, kuzeyde Daugava Nehri'nden güneyde Bug Nehri ve Polesie bataklıklarına kadar 125.000 milkare (320.000 km2) bir Litvanya'nın kurulmasını talep ettiler. Bu topraklarda 20. yüzyılın başlarında 5.850.000 kişi yaşıyordu; Rus İmparatorluğu istatistiklerine göre bunlardan Litvanca konuşan insan sayısı sadece 1.659.000 idi (yani% 30'dan az). Sadece Kovno Valiliği ve Suwałki Valiliğinin kuzey kesiminde Litvanca konuşan net çoğunluk vardı.
Büyük Litvanya kavramını bir ölçüde gerçekleştirebilmek için Międzymorze önemli bir fırsat olmuştu. Ancak proje başarılı olamamıştı.
Şu anda Litvanya Cumhuriyeti'nin toprak iddiası yok.
Kaynakça
- Thomas Lane, Lithuania: Stepping Westward, Routledge, 2001, 0-415-26731-5, Google Print, p. 30