Babar

Babar, Fransız yazar Jean de Brunhoff'un ilk 1931 yılında yayımlanan ve tez başarı elde eden Histoire de Babar adlı çocuk kitabında ortaya çıkan bir kurgusal karakterdir. A.A. Milne tarafından tanıtılan İngilizce versiyonu The Story of Babar, İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 1933 yılında ortaya çıktı. Kitap, Brunhoff'un eşi Cecile'in çocukları için icat ettiği bir masala dayanmaktadır. Annesinin bir avcı tarafından öldürülmesinin ardından, avcı tarafından kovalanan genç fil Babar'ı anlatır. Babar, avcıdan kaçmayı başarır ve bu süreçte ormanı terk eder. Büyük bir şehri ziyaret ettikten sonra geri döner ve beraberinde diğer fillere medeniyetin faydalarını getirir. Babar tam da geri dönmüşken fil topluluğunun kralı zehirli mantar yiyerek ölür. Yaptığı seyahatlerden ve medeniyetinden dolayı Babar fillerin kralı olur. Kuzeni ile evlenir ve doğan çocuklarına değerli dersler öğretir.

Kültürel etkisi

Babar, 1.000 kitap, dergi, kitap, belge ve tezin konusu olmuştur. 17 dile çevrildi ve 8 milyondan fazla kitap sattığı 150'den fazla ülkede biliniyor. Türev açısından, çok kuşaklı olan Babar markası dünya çapında 100'den fazla lisans üretti ve 500 objesi (doldurulmuş hayvanlar, figürinler, tahta oyunları) etkinliğini kazandı. Babar'a dair ürünler satan Japonya'da 15 Babar mağazası bulunmaktadır.[1] · [2].

Sosyologlar Ariel Dorfman[3] ve Herbert Kohl [4], 1931 yılında (Uluslararası Sömürge Sergisi zamanı) karakterin yaratılışına dair açıklamalarından dolayı, Babar'ın gerici, anti-demokratik, sömürgeci, ırkçı ve cinsiyetçi karakterlerini kınadılar.

Plaklar

1957'de Maritie ve Gilbert Carpentier tarafından bestelenen ve François Périer - Jean Desailly gibi birçok sanatçı tarafından yorumlanan bu uyarlamalar Charles-Cros Akademisi'nden Grand Prix du Disque aldı.

  • N° 1 : Histoire de Babar, le petit éléphant
  • N° 2 : Le voyage de Babar
  • N° 3 : Le Roi Babar
  • N° 4 : Babar en famille
  • N° 5 : Babar et le père Noël
  • N° 6 : Babar et le professeur Grifaton
  • N° 7 : Babar et ce coquin d'Arthur

Jean-Marc Bory tarafından söylenen ve yorumlanan Antoine Duhamel tarafından bestelenen 1970 yılında uyarlamalar da yapıldı.

  • Babar dans l'île aux oiseaux
  • Babar au cirque
  • Babar musicien

1970'te (ayrıca), Francis Poulenc'in müziği üzerine Jacques Brel'in anlattığı L'histoire de Babar adlı plak piyasaya çıkar. (metin Jean de Brunhoff, Jean Laforge yönetiminde orkestra Concerts Lamoureux)

Animasyon filmler
  • 1968 : Babar, le Petit Éléphant
  • 1971 : Babar en Amérique
  • 1986 : Babar et le Père Noël
  • 1989 : Le Triomphe de Babar Alan Bunce filmi
  • 1999 : Babar, roi des éléphants, Raymond Jafelice filmi

Kaynakça
  1. Jean-Noël Jeanneney, « Babar est-il immortel ? », yayım France Culture'de Concordance des temps , 20 Nisan 2019, 39 dakika 40 s.
  2. "Babar, une marque qui a de la défense". lesechos.fr (Fransızca). 7 Ağustos 2006. 22 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2019.
  3. Ariel Dorfman (1983). Pantheon Books (Ed.). The Empire's Old Clothes: What the Lone Ranger, Babar, and Other Innocent Heroes Do to Our Minds (İngilizce). ss. 225..
  4. Herbert R. Kohl (2007). New Press (Ed.). Should We Burn Babar ? Essays on Children's Literature and the Power of Stories (İngilizce). s. 224..
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.