Bhutan Yayın Servisi

Bhutan Yayın Servisi (kısaca BBS, Dzongka: འབྲུག་རྒྱང་བསྒྲགས་ལས་འཛིན), Bhutan'ın ulusal radyo ve televizyon servisidir. Devlete ait olan televizyon, ülke sınırları içinden yayın yapan tek televizyon ve ülkeye hem radyo hem de televizyon servisi birden sunan tek kuruluştur.

Bhutan Yayın Servisi
Endüstri Yayın
Genel merkezi Thimphu, Bhutan
Kilit kişiler Sangay Zangmo, Eğitim Bakanı (BBS Yönetim Kurulu Başkanı), Pema Choden, CEO
Ürün Televizyon, radyo, çevrimiçi hizmetler
Çalışan sayısı 335
Website www.bbs.com.bt

Tarihçe

Bhutan yıllarca çağdaş iletişimden mahrum kaldı. Radyo yayını Bhutan Ulusal Gençlik Birliği'nin (NYAB) 1973 yılında "Radio NYAB" adı altında her pazar haber ve müzik yayını yapmasıyla başladı.[1] Verici başkent Thimphu'daki bir telgraf ofisinden kiralanmıştı. Hükümet 1979 yılında Radio NYAB'ı aldı[2] ve 1986 yılında Bhutan Yayın Servisi olarak yeniden adlandırdı.[3] Bunun ardından yayın akışı geliştirildi ve 1991 yılında çağdaş bir yayın tesisi yapıldı.[3]

Bhutan'da bu süre içinde televizyon yasaklanmıştı ve Bhutan dünyada televizyonu yasaklayan tek ülkeydi.[4] İlk televizyon yayını 2 Haziran 1999'da, kral Jigme Singye Wangchuck'un tahta çıkışının 25. yıldönümünde gerçekleşti.[5] İlk zamanlarda sadece başkent Thimphu ile sınırlı olan yayınlar 2006 yılının şubat ayında uydu aracılığıyla tüm ülkeye yayıldı.

Yayınlar 18:00-23:00 saatleri arasında yapılır, 6:00-11:00 saatleri arasında önceki gecenin tekrarı yayınlanır. Cumartesi ve pazar günleri 15:00-18:00 saatleri arasında eğlence ve müzik programları da yayınlanır. Radyo yayınları ise günde 15 saat yapılır.

Kaynakça
  1. Logan, Stephen (2008). Asian communication handbook 2008. AMIC. sf. 134.
  2. Sterling, Christopher (2004). The Museum of Broadcast Communications encyclopedia of radio. Fitzroy Dearborn. sf. 104.
  3. Drost, Harry (1991). The World's news media: a comprehensive reference guide. Longman. sf. 53.
  4. Bhutan to enter TV age. BBC News. 26 Nisan 1999.
  5. Larsson, Tomas (2001). The race to the top: the real story of globalization. Cato Institute. sf. 126.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.