Big Show and Kane

Big Show and Kane, 2001-2002, 2005-2006, 2011, 2014-2015 ve 2016 yıllarında faaliyet gösteren profesyonel güreş takımı. Dev olan karakterlerini birleştiren ikili maçları genellikle domine etmiş, birer kez Dünya Takım Şampiyonluğu ve WWE Takım Şampiyonluğu kemerlerini kazanmıştır.

Big Show and Kane
2015 yılında yapılan bir Raw etkinliğinde Big Show ve Kane.
Takım
Üyeler Big Show
Kane
Ad(lar)ı Big Show and Kane
Kane and Big Show
The Authority
Boyları Big Show:
7 ft 0 in (2,13 m)[1][2]
Kane:
6 ft 8 in (2,03 m)[2]
Toplam
Ağırlıkları		 773 lb (351 kg)[1][2]
Debut 29 Kasım 2001
Dağılma Tarihi 3 Nisan 2016
Etkin yılları 2001-2002
2005-2006
2011
2014-2016
Federasyonlar WWF/E[1][2]

Tarihi

İlk dönemleri (2001-2002)

Big Show ve Kane, ilk kez 29 Kasım 2011 tarihli SmackDown! bölümünde takım oldu ve The Hardy Boyz'u (Matt ve Jeff) yendi.[3] Vengeance'ta The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley ve D-Von Dudley) ile WWF Takım Şampiyonluğu için karşılaşsalar da kemeri alamadılar.[4] Dudley Boyz ile olan rekabetleri 24 Ocak 2002 SmackDown! bölümünde yapılan masa maçında yenilmeleriyle devam etti.[5] 28 Ocak 2002 Raw bölümünde Big Show ve Kane bşirbiriyle karşılaştı ve maçı kazanan Kane oldu.[6] Bir kez daha takım oldular ve 24 Mart'ta yapılan Sunday Night Heat programında Dudley Boyz'u yendiler.[7]

Yeniden birleşme (2005-2006)

31 Ekim 2005 tarihinde Big Show ve Kane tekrar birleşti ve Raw günü yapılan Teksas Tornado maçında Heart Throbs'u yendi.[8] İkili, 1 Kasım 2005 tarihinde yapılan Taboo Tuesday etkinliğinde Lance Cade and Trevor Murdoch'u yenerek ilk kez Dünya Takım Şampiyonu oldu.[9] Cade ve Murdoch, Big Show ve Kane'e Hardcore kuralları altında bir kemer maçı için meydan okudu. Maçı yine Big Show ve Kane kazandı. Survivor Series'e kadar Batista ve Bobby Lashley gibi SmackDown üyeleriyle maçları oldu.[10] Survivor Series'de Big Show ve Kane; Shawn Michaels, Chris Masters ve Carlito ile beraber Team Raw'ı temsil etti. Randy Orton, Rey Mysterio, Batista, John Bradshaw Layfield ve Bobby Lashley'nin bulunduğu Team SmackDown!'a yenildiler.[11] Big Show ve Kane, Armageddon'da Batista ve Mysterio'yu yenerek onlarla olan rekabetini bitirdi.[12]

Nisan 2006'ya kadar ikili; Snitsky ve Tyson Tomko, Val Venis ve Viscera, Heart Throbs gibi rakiplerle olan kemer maçlarını kazanarak kemerlerini korudu.[10] 2006 yılında Carlito ve Chris Masters ile olan rekabetleri sırasında 2 Nisan'da yapılan WrestleMania 22'de kemerlerini başarıyla korudu.[13] Ertesi gün Raw etkinliğinde Big Show ve Kane, Spirit Squad üyeleri Kenny ve Mikey ile olan maçında Spirit Squad'ın diğer üyelerinin maça karışmasından sonra kemerlerini kaybetti.[14]

Bir hafta sonra Big Show ve Kane, Spirit Squad'ın diğer iki üyesi olan Johnny ve Nicky ile rövanş maçına çıktı. Ancak Kane'in sinirlenip tüm Spirit Squad üyelerine saldırmasıyla maç, diskalifiye ile sonuçlandı ve kemeri alamadılar. Big Show, Kane'i sakinleştirmeye çalışsa da Kane bu sefer ona saldırdı ve aralarındaki arkadaşlığın bitmesine neden oldu.[15] Kane'in bu senaryosu o zamanlar yaklaşmakta olan Ölüm Çıkmazı filminin tanıtımının bir parçasıydı.[16] Big Show ve Kane arasında bir rekabet başladı, ama ikisi arasında yapılan iki maç da sonuçsuz bitti.[16][17][18]

Corre ve New Nexus ile rekabetleri (2011)

4 Mart SmackDown bölümünde The Corre, Kane'e yardıma gelerek onun Big Show ile olan maçına karıştı ve Big Show'a saldırdı. Ancak Kane ve Corre arasında bir anlaşmazlık sonucu Kane, Corre'ye saldırdı.[19] Big Show ve Kane tekrar birleşerek Corre'ye kemer için meydan okudular ve sonraki haftalarda diğer güreşçileri Corre'nin saldırılarından kurtardılar.[10] WrestleMania XXVII'de Santino Marella ve Kofi Kingston ile takım olarak Corre'yi yendiler.[20] Ertesi hafta rövanş olarak yapılan two out of three falls maçında Big Show ve Kane'in takımı Corre'yi bir kez daha yendi.

Takım, 22 Nisan SmackDown bölümünde Corre'nin üyeleri olan Justin Gabriel ve Heath Slater'ı yenerek WWE Takım Şampiyonluğunu kazandı. Bu kemer, ikilinin ikinci şampiyonluğu oldu.[21] Corre'nin üyeleri Gabriel ve Slater ile olan rövanş maçında, Corre'nin diğer üyeleri Wade Barrett ve Ezekiel Jackson'a karşı ve The New Nexus üyeleri CM Punk ve Mason Ryan'a kemerini korudu.[10]

23 Mayıs Raw bölümünde New Nexus'tan David Otunga ve Michael McGillicutty, CM Punk ve Mason Ryan maça karıştıktan sonra Big Show ve Kane'i yenerek kemeri aldı. Maçtan sonra Big Show'a Alberto Del Rio'nın arabası çarptı ve Big Show hikâyeye göre sakatlandı.[22] Big Show döndüğünde Kane, onu Ricardo Rodriguez'e karşı daha da vahşileşmekten alıkoydu.[23]

Kane ve Big Show, daha sonra yollarını ayırmaya karar vermişti. Ancak Mark Henry ile olan rekabetlerinde, Henry çelik sandalye ile Big Show'a ve Kane'e saldırdı. Senaryoya göre ikisi de sakatlandı.[24][25] Big Show ve Kane, 2011'in sonuna doğru ayrı ayrı geri döndüler, ama takım olmadılar.[26]

The Authority ile ittifakları (2014-2015)
Ana madde: The Authority (profesyonel güreş)

Big Show, 2014 yılındaki Survivor Series etkinliğinde The Authority'ye karşı yapılan maçta Team Cena'ya ihanet etti, Triple H ve Stephanie McMahon'ın grubuna katıldı. 2015 Royal Rumble etkinliğinde Kane ve Big Show takım hâlinde birkaç güreşçiyi eledi. Sonunda The Rock'un saldırısına uğradılar ve Rusev'i eleyerek maçı kazanan Roman Reigns'e elendiler. 12 Şubat 2015 SmackDown bölümünde yapılan Takım Turmoil maçında Daniel Bryan ve Reigns'in takımına karşı kötü karakterli olarak yer aldılar. Fastlane'de The Authority (Big Show, Seth Rollins ve Kane) ile Dolph Ziggler, Erick Rowan ve Ryback'in takımı karşılaştı. Kane, Ziggler'ı tuşlayarak maçı kazandı. Big Show ve Kane, WrestleMania 31'de 2. kez André the Giant anısına yapılan Battle Royal maçında yer aldı. Kane'in elendiği maçı Big Show kazandı ve kazanana verilen ödülü aldı.[27]

Aralıklı takımlaşmaları (2016)

The Authority'den ayrıldıktan sonra Big Show ve Kane, Şubat 2016'da bir kez daha iyi karakterli olarak birleştiler. Ryback ile beraber The Wyatt Family ile rekabete başladılar. Fastlane'de yapılan altı kişilik takım maçının kazananı Big Show, Kane ve Ryback oldu. Sonraki gece Raw'da yapılan rövanş maçında üçlü, Show ve Kane'i Ryback'in yalnız bırakmasıyla bu sefer Wyatt'lara yenildi.

21 Mart Raw bölümünde Kane, Big Show'u The Social Outcasts'ten kurtardı, ama daha sonra Big Show ringin köşesindeyken ona en üst ipten chokeslam yaptı. 28 Mart Raw bölümünde Big Show ve Kane, 3. Andre The Giant Anısına özel Battle Royal maçında karşılacakları rakiplerin e göz dağı verdi. Battle royal maçında Big Show ve Shaquille O'Neal, Kane'e double chokeslam yaptı. 19 Nisan Main Event bölümünde Big Show ve Kane takım olup, Braun Strowman ve Erick Rowan'ı yendi.[28] İkili, 4 Temmuz Raw gecesi Jack Swagger, Mark Henry, Zack Ryder, Apollo Crews ve The Dudley Boyz'un oluşturduğu Team USA ile takım oldu ve The Multinational Alliance (Chris Jericho, Kevin Owens, Cesaro, Sami Zayn, Alberto Del Rio, Sheamus ve The Lucha Dragons) takımına karşı 16 kişilik elemeli takım maçında yer aldı.[29] 2016 WWE seçmelerinde Big Show Raw'a, Kane ise SmackDown'a seçilince bir kez daha takımları sonlandı.

Güreşte
Big Show ve Kane, Braun Strowman'a double chokeslam yaparken.
  • İkili takım bitirici hareketleri
    • Double chokeslam[10]
  • Takma adları
    • "The Giant" (Big Show)
    • "The World's Largest Athlete" (Big Show)
    • "The (Big Red) Monster" (Kane)
    • "The (Devil's Favorite) Demon" (Kane)
  • Giriş müzikleri
    • Jim Johnston ve Finger Eleven "Big (intro)[30] Slow Chemical[31] (theme) mix" – 2005-2006
    • Brand New Sin ve Jim Johnston - "Crank It Up (intro)[30] Man on Fire[32] (theme) mix" – 2011
    • Motörhead - "King of Kings" (2014-2015; The Authority'nin parçasıyken)
    • Jim Johnston - "Veil of Fire"[33] – 2014-2015; 2016
    • Brand New Sin - "Crank It Up" – 2014-2015; 2016

Şampiyonlukları ve başarıları

Kaynakça
  1. "WWE Big Show Profile". WWE. 2 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  2. "WWE Kane Profile". WWE. 2 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  3. "WWF SmackDown #120" (Almanca). CageMatch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  4. Molinaro, John. "Jericho new WWF World Champion". SLAM! Wrestling. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  5. "WWF SmackDown #128" (Almanca). CageMatch. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  6. "WWF RAW #453" (Almanca). CageMatch. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  7. "WWF Sunday Night Heat #188" (Almanca). CageMatch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  8. Keller, Wade. "KELLER'S RAW REPORT 10/31: Ongoing "virtual time" coverage of live show". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  9. Keller, Wade. "KELLER'S WWE TABOO TUESDAY PPV REPORT 11/1: Ongoing "virtual time" coverage of live event". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  10. "Online World of Wrestling Profile". Online World of Wrestling. 7 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  11. Tylwalk, Nick. "Smackdown wins, but Undertaker the real survivor". SLAM! Wrestling. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  12. Sokol, Chris (19 Aralık 2005). "Taker-Orton rises above Armageddon". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 16 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2008.
  13. Tylwalk, Nick. "WrestleMania delivers big time on PPV". SLAM! Wrestling. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  14. Caldwell, James. "4/3 WWE Raw: Caldwell's ongoing Alternate Perspective review". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  15. Keller, Wade. "KELLER'S RAW REPORT 4/10: Ongoing "virtual time" coverage of live show". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  16. "Online World of Wrestling Kane". Online World of Wrestling. 4 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  17. Elliot, Brian. "Heaven can't help Backlash". SLAM! Wrestling. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  18. Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 5/8: Ongoing "virtual time" coverage of live show". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  19. Hillhouse, Dave. "Smackdown: Del Rio looks to disarm the champ". SLAM! Wrestling. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011.
  20. "WrestleMania 27 live coverage from the Georgia Dome". Wrestling Observer. 22 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  21. Tedesco, Mike. "Smackdown Results - 4/22/11". Wrestleview. 3 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  22. Plummer, Dale. "RAW: Cena gets nothing but the R-Truth". SLAM! Wrestling. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011.
  23. Martin, Todd. "Todd Martin's Raw Isn't Zack Ryder TV report for June 13". Wrestling Observer. 4 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2011.
  24. "Big Show and Sin Cara injured". WWE. 4 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011.
  25. "Mark Henry injures Kane". WWE. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011.
  26. Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/12: Complete "virtual-time" coverage of live three-hour Raw - Henry vs. Cena, Slammys, final TLC hype". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2011.
  27. Clapp, John. "2nd Annual André the Giant Memorial Battle Royal". WWE. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.
  28. http://www.dailywrestlingnews.com/category/wwe-news/wwe-results/wwe-main-event-results/
  29. http://www.wwe.com/shows/raw/2016-07-04/article/team-usa-def-multi-national-alliance
  30. "Big Show's themes". 6 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2017.
  31. "CageMatch Kane Themes". CageMatch. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011.
  32. "WWE: The Music Vol 9 CD". WWE. 21 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2009.
  33. "Entrance's theme". kanesinferno.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2015.
  34. "World Tag Team Championships - Big Show & Kane". WWE. 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
  35. "WWE Tag Team Championships - Big Show & Kane". WWE. 28 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2011.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.